Vijftig jaar geleden hoorden jonge kinderen thuis bij hun moeder en waren er nauwelijks kindercentra. Ze speelden met broers, zussen of buurkinderen in en rond het huis zonder professionele begeleiding. Lang niet alle kinderen gingen naar de kleuterschool. En niemand had nog gehoord van leerlingvolgsystemen voor peuters en kleuters om hun taal en cognitie te beoordelen met het oog op schoolsucces. Binnen enkele generaties is de opvoeding van jonge kinderen diepgaand veranderd. Genetisch veran...

Waardenwerk vindt niet zelden zijn bron en aanjager in verontwaardiging: de emotie die ons laat weten dat iets niet klopt, niet deugd, niet goed is. Soms krijgt die verontwaardiging een heilig karakter. Dan zijn er waarden in het geding die ons ten diepste raken, die gaan over de kern van wat goed mens-zijn-in-deze-wereld behelst. Mag heilige verontwaardiging meedoen in onze wetenschapsbeoefening en in de praktijk van onze professie?

Waardenwerk heeft op sommige momenten ook het karakter van ...

"Het is prachtig, het lukt goed, we zijn enthousiast, maar we zouden graag weten wat we doen" (citaat uit: Jongerius, 1963)

Het hierboven genoemde citaat is meer dan vijftig jaar oud maar desondanks nog steeds actueel wat betreft de onduidelijkheid en de onbekendheid die het vakgebied sociotherapie kent. Dit is opvallend en bovendien een gemis, omdat talloze GGZ-medewerkers op HBO-niveau dagelijks sociotherapie beoefenen in het contact met hun cliënten; psychiatrisch verpleegkundigen, groeps...

Vele tinten grijs brengt in kaart hoe de wereld van ouderen, zorgprofessionals, zorgmanagers en beleidsmakers wordt bezien als wij een sociale gedragstheorie hanteren. Het belangrijkste argument is dat we in een samenleving waar individualisme en het denken in entiteiten (zoals markt, instelling, beleid, technologie) hoogtij viert, veronachtzamen dat mensen meestal met elkaar samenwerken of zich verbinden. Door interactie en communicatie krijgt de wereld en onze identiteit betekenis. Als gevo...

De hulp aan uithuisgeplaatste jeugdigen staat sterk in de belangstelling. Zo is er veel media-aandacht voor het veelvuldig overplaatsen van jeugdigen die niet meer thuis kunnen wonen, de verzwaring in problematiek en de moeite die het kost om pleegouders te vinden. Het gaat jaarlijks om circa 45.000 jeugdigen. Het is dan ook van groot belang om goede hulp te bieden. Dit boek geeft een overzicht van ‘wat werkt’ in de hulpverlening en het onderwijs.

Op basis van de meest recente kennis uit ...

Sociale complexiteit vraagt veel van mensen, zeker als de claims vanuit de samenleving, het beleid, de burgers ook nog eens veeleisender worden. Niet ieder mens vindt zijn weg in een wereld waar het aankomt om zichzelf te positioneren en makkelijk te verbinden. Sociale kwetsbaarheid is een sluipend, toenemend probleem van onze tijd. Onze systemen en aanpakken zijn vaak nog te veel gericht op emancipatie, gelijkheid en landelijke aanpakken.

Sociale professionals zoals maatschappelijk werkers,...

Lomp gedrag, anderen opzij duwen, alleen voor je eigen belangen gaan, minachting voor andersdenkenden, onverzadigbaarheid en zelfingenomenheid: enkele kenmerken van het dikke-ik dat zich inmiddels in ons land in vele gedaanten manifesteert.

Varierend van zelfverrijkende managers, ijdele tv-persoonlijkheden en elkaar verdringende politici tot kijvende columnisten en gewelddadige voetbalsupporters. Het dikke-ik is vrij, autonoom en welvarend - en tegelijkertijd hoogst ontevreden.

De een doet dat ...

Aan het begin van deze eeuw lijken de eigen kracht van jeugdigen en ouders en de kracht van hun omgeving zowel uitgangspunt als doel van het jeugdbeleid en de praktijk.Welke theoretische en ide

In oude teksten over opvoeding kun je inzichten vinden die naadloos aansluiten bij je eigen ideeën. Soms wekken ze verwondering omdat je je realiseert dat wat nu vanzelfsprekend is ooit gloednieuw was. Maar oude pedagogische inzichten kunnen ook tot nadenken stemmen doordat ze juist haaks staan op alles wat we tegenwoordig vanzelfsprekend vinden. Helaas komen de meeste opvoeders en pedagogische professionals er nauwelijks toe om kennis te nemen van het werk van grote pedagogen. Dat is vooral...

De zorg voor mensen met psychiatrische en psychosociale problematiek is omgebogen richting herstel en participatie. Waar de kennis van de professional vroeger het uitgangspunt was, is nu de wens en de ervaringskennis van de zorgvrager het startpunt.

Maar wat betekent dit voor de professional, voor zijn houding en attitude in contact met cliënten? Hoe vorm je een goede samenwerking met hen en hun naasten? Hoe voorkom je dat dit een verzwaring van de zorg wordt? Is herstel wel voor iedereen mo...