Staphorst intrigeert. Dat vonden de kunstenaars die vanaf de negentiende eeuw het dorp bezochten. In het Overijsselse dorp vonden ze motieven in de mensen, de huizen en het boerenlandschap. Staphorst werd nooit kunstenaarskolonie zoals Laren of Bergen. De meeste schilders hier waren passanten. Eén vrouw uitgezonderd: Stien Eelsingh. Zij bleef tot aan haar overlijden in 1964 wonen in 'de witte boerderij'.

De schilders van Staphorst laat ons aan de hand van enkele thema's kennis maken met schi...

De duivel en zijn moer vertelt over het veen. Over het Bourtangermoor, het uitgestrekte veengebied in het noordoosten van ons land. Ooit warmden generaties Nederlanders en Duitsers zich aan de miljoenen turven die hier gestoken zijn. Maar De duivel en zijn moer is geen verhaal over economie en energie, maar over de geheimzinnige krachten die dit zompige land verborgen hield.

'Wild en woest en ledig ligt het ruwe veen', dichtte de dominee en samensteller van de eerste encyclopedie, Anthony Win...

Op 10 juli 1887 kwam Hans von Bartels voor het eerst naar Katwijk aan Zee. Hij verbleef in een huisje aan het Eerste Duinpad. Er was maar weinig comfort en geen stromend water. Het waren warme dagen met nauwelijks wind en een spiegelgladde zee. Von Bartels was wat teleurgesteld maar ontdekte wel iets anders: de in kleurrijke kelderdracht gestoken inwoners. Na die eerste ontmoeting volgde een tweede in 1891 om er vervolgens tot aan zijn dood ieder jaar terug te keren.Vanaf 1885 konden kunstena...

Terwijl over de spoorwegen in Nederland tientallen studies

zijn geschreven, die vrijwel elk aspect van de

spoorwegwereld bestrijken, bestaat iets dergelijks over de

spoor- en tramwegen in het voormalige Nederlands-Indië niet.

Er zijn een paar serieuze studies waarin bepaalde delen, zoals

de stations of de stoomlocomotieven, van de spoorwegen in de

‘gordel van smaragd’ zijn beschreven en gedocumenteerd.

Een algemeen overzicht van het ontstaan en wijze van

exploitatie van die spoorwegen ge...

‘Holland op zijn mooist’, zo beschreef de botanicus Jac. P. Thijsse het

Gein. Ook schilders ontdekten de schoonheid van dit kronkelende,

door groen omgeven riviertje dat begint in Abcoude en eindigt bij

Driemond. Al zo’n 150 jaar geleden trokken kunstenaars van de

Haagse School naar het Gein, en begin twintigste eeuw werd het

een bron van inspiratie voor vele anderen, onder wie Piet

Mondriaan die er tientallen werken schilderde van het landschap,

molens en boerderijen.

Het Gein is een d...

Oude kaarten lezen maakt de lezer wegwijs in de fascinerende maar complexe wereld van de oude kaarten en de historische cartografie. Sprekende voorbeelden lichten de belangrijkste onderdelen en facetten van oude kaarten toe en laten zien hoe je inhoud en achtergronden kunt doorgronden. Het boek helpt een breed publiek

van verzamelaars en liefhebbers tot onderzoekers en studenten bij de interpretatie van oude kaarten en spoort aan om zelf met het materiaal aan de slag te gaan.

Het boek maakt t...

Steenkool was tot eind jaren vijftig de kurk waarop de Nederlandse economie voor een belangrijk, zij het geleidelijk afnemend deel, dreef. De economische betekenis van de mijnindustrie voor de Nederlandse samenleving had in de jaren van de wederopbouw een beslissende invloed op het wel en wee van de bewoners van de Limburgse mijnstreek.

Juist op het moment dat aan de spaarzame en vlijtige jaren vijftig een einde komt en de welvaartsstaat in wording is, verliezen de mijnen de strijd tegen goed...

Architectuurhistoricus Wouter van Elburg deed onderzoek naar de ruimte achter Nederlandse

voordeuren: de entree. Zijn gedachte was dat deze ruimte een rol speelt in hoe een huis verder is ingedeeld. Op basis van 2500 plattegronden van huizen tussen 1550 en 1950 identificeerde hij acht verschillende entreeruimtes.

Voor het onderzoek werd gekeken in de woonhuizencollectie van Vereniging Hendrick de Keyser én, uit oogpunt van representativiteit, naar woonhuisplattegronden die bij de Rijksdiens...