Omdat die bescherming er vroeger niet was, heb ik er tot op de dag van vandaag honger naar. Deze oerhonger is niet met terugwerkende kracht te stillen. Het tekort dat toen is ontstaan is niet meer aan te vullen. Dat is de prijs die ik moet betalen als ik volwassen wil worden. Nú iets willen hebben wat ik als kind heb gemist, maakt me ongelijkwaardig, afhankelijk en vanuit daar schiet ik in al mijn oude patronen, raak ik mezelf kwijt.'

Ze dacht dat ze haar leven na een jeugd met vele verhuizi...

Pleasen was mijn tweede naam. Me in andere mensen verplaatsen, ze redden. Het leek de voorwaarde voor mijn bestaan. Titia Hennemann droomt haar hele jeugd van helden en ridders te paard. De magiër Merlijn, koning Arthur en Morgan le Fey zijn voor haar levensechte metgezellen. Ridder Tiuri met zijn paard Ardanwen, dat is ze eigenlijk zelf. In haar fantasiewereld is alles mogelijk. Mens, dier, natuur en toverkracht staan op gelijke voet met elkaar. Met hen samen beleeft ze prachtige avonturen ...

Langzaam lopen we zijn kant op. Zijn ogen staan groot en hij heeft een heel afwachtende, bijna angstige blik in zijn ogen. Hij weet het. Ik zie aan zijn ogen dat hij weet wat er gaande is. Hij kijkt alleen maar. De leidster laat hem de bloemen geven door met haar hand zijn hand met de bloemen naar mij te bewegen. 'Mama,' zegt ze. Ik duw mijn tranen weg door met mijn ogen te knipperen. Ik lach naar hem en raak hem heel voorzichtig even aan. Wat is hij lief. Wat is hij schattig. Ik geef hem de ...

Ieder verhaal heeft zo z'n eigen specifieke punten en in dit boek leest u het verhaal en het gevecht van de schrijfster. Ze schrijft meedogenloos eerlijk, zonder terughoudendheid. Dat maakt dat het zo nu en dan dwars door je ziel snijdt. Ik heb enorm respect voor haar zoektocht naar geluk en voor haar rotsvaste vertrouwen dat dat geluk ooit komt. Respect ook voor hoe ze het in dit boek heeft durven formuleren, tegen alle schaamte in. Want schaamte is een gemeen gif, een monster waartegen je b...

Dementie, een ziekte die een steeds groter deel van onze oudere bevolking treft. Wat is de oorzaak van deze ziekte en wat kunnen we ertegen doen? Vragen die wetenschappers in verschillende vakgebieden meer en meer bezighouden. Toch is er nog altijd geen eenduidig antwoord op te geven. Wilma ter Mull was gedurende veertien jaar mantelzorger voor een dierbare met dementie. Eerst voor haar moeder, later ook voor haar echtgenoot. Deze periode gaf inzichten die aansloten bij haar visie over de ver...

We maken iedere dag duizenden keuzes, bewust en onbewust. In deze toekomstroman wordt een verband gelegd tussen de kwaliteit van die dagelijkse keuzes en de kwaliteit van de toekomst van de democratie waarin we nu leven.

Ruben Lemaître, voormalig leraar Frans, voelt zich schuldig te behoren tot de zwijgende meerderheid in een wereld die steeds onrustiger en bedreigender wordt. In zijn laatste levensjaar zet hij zijn levenservaringen op papier.

Als dit document na zijn dood in het EU-parleme...

Ik hoop dat ik in een tijd van ‘Insta-perfect plaatjes à la #momlife #perfectmom’ en een constante ‘kijk-en-vergelijk’, een eerlijk verhaal kan vertellen over hoe het (echt) is als een perfectionist moeder wordt. Ken je zo’n type? Dan hoop ik dat je een beetje inzicht krijgt in wat er in dat koppie gebeurt of kan gebeuren. Ben je zo’n type? Dan hoop ik dat je leest dat je niet alleen bent in je worsteling. Dat had ik destijds graag geweten.

Iedere moeder (én vader) moet na de k...

Als Helmut Beckmann in 1938 als vijftienjarige thuiskomt van een vakantiereis blijkt zijn vader spoorslags verdwenen. In de oorlog komt hij aan het Oostfront terecht. Met de verslagen troepen terugkerend uit Rusland ziet hij de stroom vluchtelingen, wat op hem een grote indruk maakt. Na de oorlog werkt Helmut aan de ontginning van veengebieden.

Gerard van Weele werkt in de oorlog aan de ontwatering van de Noordoostpolder. Hij krijgt er al snel te maken met onderduikers.

In 1970 leren de bei...

In 2018 kreeg Sjoerdje Bourgonje te maken met een aantal ingrijpende zaken. Ze had zorgen over haar vader, die de diagnose Alzheimer kreeg en niet langer thuis kon wonen. Zelf kreeg ze in toenemende mate last van lichamelijke klachten die te herleiden waren naar de bestralingen tegen kanker die ze in 1985 had gehad. Haar vermoeidheid nam toe, ze kon op een gegeven moment moeilijk meer eten en sliep uren achter elkaar. Zelf dacht ze aan een burnout, maar de diagnose was heel wat ernstiger: opn...

Op een dag in het voorjaar van 1974, ik was vier jaar, reed een politiewagen bij ons voor. Twee agenten stapten uit en liepen naar onze voordeur. Mijn moeder deed open en de agenten vertelden haar dat mijn vader een auto-ongeluk had gehad. Onderweg van opa en oma naar ons kwam hij klem te zitten tussen twee vrachtwagens en raakte ernstig gewond. Hij was niet in levensgevaar. Toch zou ik hem nooit meer terugzien.

Voor Nicole van Os begint op dat moment een leven zonder vader, met een grillige ...