Toen ik klein was, leerde ik van mijn omgeving dat er dingen aan mij mankeerden, mijn schaduw kon ik toen nog niet herkennen als een deel van mezelf. Maar wat vanbinnen wordt ontkend, ook al is het onbewust, komt uiteindelijk toch van buitenaf wel naar je toe. Leeftijd maakt daarin niet uit, het krijgt alleen wel steeds meer vorm door de jaren heen.

De hoofdpersoon van dit boek wordt in haar werk gewaardeerd omdat ze gevoel en verstand lijkt te kunnen scheiden. Voor haarzelf is leven vanuit ha...

Van alle keren dat ik iets moest loslaten in mijn leven was het loslaten van Margo de moeilijkste keer. Het was ook anders dan toen mijn geliefde Nettie uit mijn leven werd gerukt. Ik was toen veertig en stond midden in de maatschappij, op het hoogtepunt van mijn carrière, wat later bleek. De kinderen en mijn baan eisten alle aandacht op. Ik nam geen ruimte om dat verlies te ervaren, waardoor het jarenlang telkens kon terugkeren.

André Dierick werd in zijn leven meerdere keren geconfronteer...

Je maakt wat mee als kankerpatiënt

‘U moet het zo zien: als een paardenbloem zich al heeft uitgezaaid, zal het u niet helpen deze nog uit de grond te trekken. Het kwaad is dan al geschied.’

Met die woorden confronteert een arts mij met mijn overlevingskansen, nadat kanker is vastgesteld. Niet van plan hier heel lang naar te luisteren, ga ik de strijd aan tegen de geldende protocollen in de ziekenhuizen. Wat volgt is een stroom van opmerkelijke gebeurtenissen, met als grote finale een su...

In dit boek vertelt Vanda Borgart de Crasto het verhaal over zichzelf en haar familie. Op vrij jonge leeftijd werden zij en haar zusjes uit huis geplaatst, omdat hun geesteszieke moeder niet voor hen kon zorgen. Na een mooie tijd in een kindertehuis kwam ze in een pleeggezin terecht, waar ze tien jaar lang seksueel werd misbruikt door de pleegvader. Op volwassen leeftijd stortte ze zich, op zoek naar geborgenheid, in een onveilig huwelijk. Na tien jaar vluchtte ze hieruit weg met haar zoon, d...

Dit indringende boek laat zien hoe het eraan toeging in de jaren zestig en zeventig, maar ook wat er sindsdien veranderd is en wat er helaas hetzelfde is gebleven. Na het lezen realiseerde ik me eens te meer hoe weinig mensen ook nu nog iets weten over dit pijnlijke onderdeel van misbruik: verkracht zijn door je eigen vader, zwanger zijn van diezelfde vader, een kind krijgen en gescheiden worden van dit kind. En iedereen in de familie weet ervan, maar niemand is bij machte er iets aan te doen!

Karin Bloem...

In Oosterwierum was vanaf mei 1944 de LO-centrale van LO-rayon 102 gehuisvest. Dat was een plek voor hulp aan onderduikers in zo’ n 40 dorpen en een groot aantal buurtschappen in vier gemeenten tussen Sneek, Bolsward, Franeker en Leeuwarden. In het dorp zelf zat een groot aantal onderduikers, waaronder belangrijke verzetsmannen, Joden en Joodse kinderen. Tom, een jonge slager uit Leeuwarden, leidde het rayon en werkte samen met Otto, de vrachtwagenchauffeur van de timmerfabriek in het dorp,...

Lianne had al jaren een beeld van het meisje dat haar kindje zou worden. Ze had zelfs al een naam: Loeka.

Samen met haar man Frank deed ze alles om haar te krijgen. En keer op keer moesten ze leven met de teleurstelling dat het anders liep.

Een gekmakend proces, van lange ziekenhuisbezoeken, hoop gevangen in buisjes, echo’s zonder hartslag en het eindeloos wachten.

Tussen pijn en verlies dringt iets door: humor. Zelfspot. En de kracht om samen overeind te blijven, wat er ook gebeurt.

Een o...

‘Mevrouw, het is niet goed met u. Uit de biopt is gebleken dat er sprake is van een kwaadaardige tumor aan de linkerzijde van uw tong. U moet zo snel mogelijk contact opnemen met het Antoni van Leeuwenhoek ziekenhuis.’ Aldus de kaakchirurg die ik had bezocht omdat ik een verdikking aan de onderkant van mijn tong voelde. Zo begon een periode van vijftien jaar, waarin aanvankelijk de kanker succesvol werd bestreden met operaties, chemotherapie en bestraling. Later werden veel operatieve ing...

Een kijkje in het hoofd van iemand met NAH.

In deze vierde aangepaste en uitgebreide druk schrijft Frank Willem over zijn eerste jaren met Niet Aangeboren Hersenletsel (na een motorongeluk). Het verhaal is confronterend, maar wel met humor geschreven en het leest makkelijk.

Hoewel de wereld er weinig van merkt, staat zijn leven na het ongeval op de kop en hij kan daar maar moeilijk mee omgaan. Van een energievolle veertiger die vol in het leven staat, verandert Frank Willem voor zijn gevoel in ...

In Tsjernobyl vond op 26 april 1986 de grootste kernramp ooit plaats. Daarmee veranderde van de ene op de andere dag het leven van veel mensen. Lena Sukhoviy was een van hen. Al snel moest haar gezin hun huis verlaten, niet wetend dat ze er nooit terug zouden komen. Dat het leven nooit hetzelfde zou worden. Dat alles, wat hun lief en dierbaar was, achtergelaten moest worden. En niet wetende dat ze haar speelgoed, haar kleren, vrienden, school, haar foto's en haar wortels zou missen.

“Mijn mo...