De Westerschelde is zeer ernstig vervuild met niet afbreekbare giftige afvalstoffen. Hoofdzakelijk geloosd door Belgische bedrijven via de Schelde. De concentraties zijn het hoogst ter hoogte van de Hertogin Hedwigepolder, waar de ontpoldering volop aan de gang is. In 2022 zou de zeedijk moeten verdwijnen, waarmee het zieke zeewater vrijelijk in- en uit kan stromen en het hele gebied verpest.

Een milieuramp dreigt nu zowel de Nederlandse als Belgische overheid koste wat kost de graafwerken in...

Gea Veldman-Hut was 44 jaar toen ze te horen kreeg: u hebt borstkanker. Ze neemt je mee op haar reis van ziek zijn: de diagnose, het ondergaan van de behandelingen en het proces van herstellen. Een ziekteproces dat zij en haar gezin moeten doorstaan. Onderweg ervaart ze geloof, hoop en liefde. Er komt iets op haar pad wat haar leven verrijkt: schrijven en wandelen. Ze besluit om het Jacobspad, de route Uithuizen-Hasselt, te wandelen en neemt de mensen die om haar heen staan mee op reis. --- G...

Philip Landau en Sara Lewender waren mijn joodse grootouders, geboren in Polen. Ze woonden in de Plantage Franschelaan in Amsterdam, nu Henri Polaklaan. Ik heb ze niet gekend. Wie waren ze en hoe zag hun leven er in Amsterdam uit?

Philip ontmoette Sara in Danzig en verhuisde met haar naar Lübeck. Broer Abram Landau kwam met zijn vrouw Perel over uit Polen. Beide broers werkten er in de suikerindustrie. Toen het er voor hen niet langer veilig was, vertrokken ze in 1932 naar Amsterdam. Daar ri...

Waarom rijdt hier een trein? En waarom zit ik erin?

Jelle Brandt Corstius is als achtjarige gefascineerd door de Grote Bosatlas. En dan vooral door de kaart van Siberië: die is bijna leeg. Hoe zou het zijn om daar te wonen? Wat doen ze daar? En wanneer mag hij erheen? Op diezelfde kaart ziet hij dat er wordt gewerkt aan een spoorlijn door die leegte, met de magische naam ‘Bajkal-Amoer Magistrale’. De BAM.

Het duurt nog dertig jaar voor Jelle twee reisgenoten vindt die met hem op de BAM w...

Dit boek is voor alle ouders die hun kinderen moeten missen en voor alle kinderen die het leven los moesten laten. In Stille Strijders lees je de intens verdrietige, maar ook moedige verhalen van ouders die hun kind missen, omdat zij vroegtijdig hun leven beëindigden door suïcide.

27 verhalen over 27 jongeren die allen nog een leven voor zich hadden

‘Nadat ik mijn eigen kind in 2016 verloor aan XTC, had ik nooit verwacht dat mijn beste vriendin ook haar kind zou verliezen. In november 201...