‘Vader trok uit liefde voor zijn vrouw naar het rusthuis waar moeder al een tijdje verbleef. Zelf wou hij op zijn negentigste liever autonoom blijven: daarvoor tekende, kookte en las hij nog te graag. Moeder vond dat hij beter niet alleen bleef omdat hij te vaak het vuur van het fornuis liet branden.

Over een vader die bij elk bezoek zegt: “Jongske, we gaan achteruit.” Over een moeder van wie ik hoop dat ze ooit nog een keer “jongske” tegen me fluistert.

Geen boek over dementie, ge...

Frances Lefebure is 33, getrouwd met Boris Vanseveren en plusmoeder van twee tienerjongens wanneer ze in 2022 zwanger wordt en een miskraam krijgt. Eerst is er angst en verdriet, maar wanneer de volgende zwangerschap wél goed loopt, en naarmate de maanden vorderen, krijgt Frances een groot vertrouwen in zichzelf en haar lichaam. Tot op een dag haar weeën beginnen en niks nog loopt zoals gepland. In ‘Wat ik nog wilde zeggen’ schrijft Frances een traumatische keizersnede van zich af en st...

Van maart tot september 1922 maakten Louis Couperus en zijn vrouw Elisabeth een rondreis door Japan. De schrijver van de romans 'Eline Vere', 'De boeken der kleine zielen' en 'De stille kracht' had ook goedgelezen reisbeschrijvingen van Noord-Afrika en Spanje gepubliceerd. Daarom vroeg de hoofdredacteur van 'De Haagsche Post' de beroemde Couperus om in zijn krant verslag te doen van zijn Japanse reis. De 32 'reisbrieven' van Couperus zijn in 1925 gebundeld in 'Nippon'.

Couperus schrijft beelde...

Het volledige verhaal bij de muzikale theatertour

Als Leoni zestien is, vertelt haar vader haar dat hij in de oorlog 'fout' is geweest. Veel vertelt hij niet, en zij vraagt niet door. Tien jaar na zijn dood, in 2008, wandelt Leoni naar Santiago de Compostella en op een dag voelt ze haar vader met haar mee lopen. Vanaf die tijd wordt ze nieuwsgierig naar hem, zijn geschiedenis, zijn keuzes.

Ze reist zijn leven na; onder andere naar Tunesië, waar hij vocht in het Afrika Korps onder Rommel, en ...

Jan Hopmans werd twintig jaar geleden benoemd als rechter bij

de rechtbank van Middelburg.Hij sprak een aantal jaren recht

in de sector bestuursrecht, maar was en is nog steeds vooral

actief als strafrechter. Daarnaast was hij opleider en mentor van

leerling-rechters en maakte hij een tijd lang deel uit van het

rechtbankbestuur. Voor zijn rechterschap vervulde hij tal van

beroepen en functies, zoals politieofficier, politicus, docent

op verschillende opleidingen, werk met randgroepjongeren,

a...

De dag dat Marlijn het vliegtuig moet pakken naar een afkickkliniek gaan de grenzen dicht vanwege de lockdown. In deze kliniek zou ze eindelijk het gevecht aangaan met haal alcohol-, cocaïne- en liefdesverslaving. Het enige alternatief is online afkicken in de Zoomkliniek.

Wat zou jij doen? Zou je blijven gebruiken tot de grenzen weer opengaan? Of zou je kiezen voor het alternatief met alle bijkomende verleidingen?

Marlijn kiest voor het laatste. Samen met counselors, lotgenoten en haar psyc...

Wat als er een app bestond waarmee iemand op basis van één foto alles over je te weten kan komen?

Je adres, je salaris, je zoekgeschiedenis en nog veel meer.

Slecht nieuws: die technologie bestaat al. En als we er niks tegen doen, is dit het einde van privacy as we know it.

In deze onthutsende non-fictie thriller beschrijft Kashmir Hill, tech-verslaggever van The New York Times, hoe één start-up de drijvende kracht is achter een technologie die onze samenleving kan ontwrichten.

Clearview ...

De bewaakte grensovergang is het punt waar de staat iedereen als verdachte beschouwt, daar moet men zijn onschuld bewijzen.

Daar wordt verschil gemaakt tussen ingezetenen en niet-ingezetenen, want hoezeer sommige grenzen ook onzichtbaar zijn geworden, zij markeren nog altijd het punt waar de ene wet ophoudt en de andere begint.

Zeker sinds 9/11 gaat het debat over de vluchteling, die ook gelukszoeker, illegaal of crimineel wordt genoemd. Telkens valt dan de naam George Soros, die al dan niet ...

Hoe het is om bij Ikea te winkelen, dat weet iedereen. Maar hoe is het om daar te werken en elke dag die meute aan je voorbij te zien trekken? Om honderd keer per dag met Hej! te worden nageroepen? Om onderdeel te zijn van de Ikea-familie die al dikwijls met een sekte werd vergeleken?

Elly van Westerop-Sajet (1957) werkte er bijna 37 jaar en collega’s noemden haar ‘de koningin van Ikea’. In de blauwe doos was ze getuige van bizarre taferelen, hilarisch en soms tragisch. Ze zag onze smaa...