Ooit raakte Pieter Waterdrinker bij een verhuizing al zijn dagboeken kwijt. In het najaar van 2021 pakte hij in Sint-Petersburg stilletjes de draad weer op. Wat hij niet kon weten was dat hij een paar maanden later, na aanvang van de Russische invasie in Oekraïne, met zijn vrouw zijn Petersburgse huis weer zou moeten verlaten.In Van huis en haard verhaalt Waterdrinker van zijn gevoelens van onmacht en wanhoop over het grootste conflict in Europa sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog. He...

Judith is alcoholist, snuift cocaïne, rookt crack en is moeder. Door haar mateloze gebruik en haar keuze voor gewelddadige mannen in haar leven komt ze in beeld bij Jeugdzorg. Ze heeft hulp nodig, maar om hulp vragen betekent onherroepelijk dat de ernst van haar verslaving aan het licht komt. Judiths grootste angst is dat haar kinderen uit huis worden geplaatst.

Dit is het waargebeurde verhaal van Judith Blok. Een verslag van een leven in sneltreinvaart langs de afgrond. Zo dicht op de huid,...

Bitter, harig, agressief, lelijk, lesbisch (of erger nog, single!) – de clichés zijn hardnekkig als het om feministen gaat. Maar wat betekent ‘feminist zijn’ tegenwoordig eigenlijk? Hebben we niet inmiddels al veel bereikt waar het gender(on)gelijkheid betreft? Deze kleurrijke, grappige en taboeloze graphic novel nodigt ons uit om de normen en vastgeroeste opvattingen stuk voor stuk te deconstrueren en met een nieuwe blik naar onze ideeën over feminisme, vrouwelijkheid en transidentit...

Hoogtepunten, dieptepunten, eerste ontmoetingen, favoriete plekken, buitenlandse tripjes, allerhande huis-, tuin- en keukentips, meer hoogtepunten, muzikale aanrandingen, weer dieptepunten, authentieke handgeschreven ambachtelijke songteksten, vragen van fans, schaamteloze onthullingen, toch weer hoogtepunten en nog meer dieptepunten. Van WiWa’s piemeltekeningen tot Faberyayo’s diepzinnige verslag vanuit de loopgraven tijdens een Belgische expeditie, De Jeugd van Tegenwoordig, o...

Nadat schrijver Henk van Straten uit zijn huwelijk was gestapt woonde hij twee jaar lang in ‘het tussenhuisje’, een knullige, smalle afsplitsing van een bestaande woning, in Eindhoven. De benauwde behuizing staat symbool voor deze verkrampte episode tussen het leven dat hij achter zich had gelaten en het leven dat nog moest beginnen. Zijn huurbaas, tevens zijn buurman, wist niet dat er ook twee zoons waren, ‘want anders had ik wel in het huurcontract laten opnemen dat ik geen kinderen o...

Introvert zijn: ineens was het er. Niet voor de introverten; zij wisten allang dat ze bestonden. Maar voor de rest van de wereld stond het onderwerp plotseling op de kaart. En dat is broodnodig, als je beseft dat de mensheid zeker voor een derde uit introverte mensen bestaat. Hoog tijd dus dat we serieus kennisnemen van deze 'soort': wat is introversie nu precies allemaal wel en vooral ook niet, hoe kun je een echte introvert herkennen en niet te vergeten: wat is reuze herkenbaar, zelfs voor ...

Een kinderziekte waarvan niet verwacht werd dat ze hem zou overleven. Een tiener die smacht naar een vlucht uit haar bestaan – met een bijna desastreuze afloop. Een angstaanjagende ontmoeting op een verlaten pad. Een rampzalige bevalling in een onderbezet ziekenhuis dat er een puinhoop van maakt. Ik ben ik ben ik ben is het onweerstaanbare levensverhaal van een buitengewone vrouw in zeventien bijna-doodervaringen.

Een meeslepend, inspirerend en scherp boek dat je in één ruk uitleest en je...

‘"Het mooiste aan de Voetnoot was de kortheid vind ik. Weg met al het overbodig hout," schreef een bevriende journalist nadat de laatste Voetnoot,

op 16 mei 2018, in de Volkskrant was verschenen. Ik vermoed dat de aantrekkingskracht van de Voetnoot inderdaad te danken was aan de lengte, zelfs zij die moeite hebben hun aandacht bij teksten te houden werden bediend. In de allereerste Voetnoot op 29 maart 2010 stelde ik dat ik de menselijke komedie van voetnoten wilde voorzien. Of ik daarin be...

Onze schooltijd voelt waarschijnlijk aan als een heel erg lange periode. We maakten huiswerk en leerden ongetwijfeld intrigerende dingen over optelsommen, de erosie van gletsjers, de middeleeuwen en werkwoordstijden in vreemde talen. Maar waarom leerden we – ondanks alle vakken die we hebben gevolgd – nooit over de écht belangrijke dingen die ons leven domineren? Het vinden van een geschikte partner, hoe we anderen kunnen vertrouwen, hoe we onszelf moeten begrijpen, hoe we om moeten gaan...

‘Ik was nog vergeten om het over Boos Meisje te hebben. Boos meisje laat zich niet paaien. Boos meisje lacht niet om Friends. Boos Meisje doet iets met haar wenkbrauwen dat nog niemand beschreven heeft. Denkt er het hare van, maar wat dat is? Maakt aantekeningen, maar ik ben bang voor wat ze noteert. Ook zoiets: Boos Meisje glimlacht niet beleefd. Neemt niet je jas aan. Parkeert achteruit in zonder in de spiegel te kijken.’

In toenemende mate zijn de essays van Marja Pruis verplichte lee...