Met Ik leer Javaans is er een concrete vergelijking tussen het Surinaams-Javaans en het Javaans van Java op schrift vastgelegd. Het Surinaams-Javaans vindt zijn oorsprong in het Javaans van Java, dat door de Javaanse contractarbeiders als hun dierbaarste bagage naar Suriname is meegenomen. De mooie Javaanse taal uit de Gordel van Smaragd, Indonesië, maakte in het nieuwe vaderland een eigen ontwikkeling door. Het is meer dan alleen maar een communicatiemiddel met veel leenwoorden uit de vele ...

Van een stoere lopende peuter is Eva langzaam een rolstoelafhankelijke vrouw geworden. Een aangeboren progressieve spierziekte zorgt ervoor dat ze steeds afhankelijker is van anderen.

Ondanks al haar beperkingen doet ze haar best om mee te doen in het leven. Ze komt aardig wat hobbels tegen die haar leren strijden.

Eva maakt een lastige keuze die alles te maken heeft met haar zieker wordende lichaam. Het plotselinge verlies haar vader slaat alle kleur uit haar leven.

Maanden leeft ze in donke...

Lampen, zakmessen, paperbacks, mechanische potloden, opblaasbare hoofdsteunen – Marcin Wicha’s moeder Joanna was een verzamelaar van alledaagse voorwerpen. Als ze sterft, moet Wicha haar spullen uitzoeken in haar appartement. Aan de hand van die spullen begint hij een beeld te construeren van Joanna als Joodse vrouw, moeder en burger. Toen Polen na de Tweede Wereldoorlog in de materiële ellende van het communistische regime terechtkwam, werden de mensen op een diepgaande manier gevormd d...

Als kind speelde Pierre Valkering het liefst met poppenkastpoppen. En graag verkleedde hij zich als Sinterklaas. Later in zijn jeugd raakte hij geboeid door de katholieke kerk met haar gewaden en rituelen. Mensen waren echter verbaasd toen hij eind jaren zeventig, na zijn middelbare schooltijd, theologie ging studeren om pastor te worden. Op zijn 33e werd hij tot priester gewijd. Na 25 jaar priesterschap komt Pierre in dit boek als homoseksuele man opnieuw uit de kast. Hij vertelt het verhaal...

Zo donker buiten is Marnix Peeters’ reconstructie van zijn moeders leven, haar laatste maanden en haar overlijden.

Zij was bescheiden, was van mening dat het beste leven zich in de schaduw afspeelt. Je doet wat je moet doen en wanneer je verdwijnt is het alsof je er nooit bent geweest, je hebt voetsporen noch vingerafdrukken achtergelaten, het leven is een voorbereiding op schim zijn. In die zin paste alzheimer wel bij haar: na de diagnose die zij al jarenlang vreesde,

doolde zij steeds mee...

‘Laat je tranen vloeien tot een vijver, waarop je in de zomer samen met de kinderen kunt varen en in de winter kunt gaan schaatsen.’

Dit waren de laatste woorden van Marc de Hond voor zijn vrouw Remona in zijn gefilmde afscheidsspeech. In dit boek vertelt zij over haar leven

met Marc, maar vooral over haar nieuwe leven zonder Marc. Ze spraken samen met de kinderen veel over hun leven na zijn overlijden. Hij gaf haar de kracht, rust en wijsheid mee om verder te gaan, maar rouw en verdriet ...

Wanneer Hannahs familie in 1933 vanuit nazi-Duitsland naar Amsterdam vlucht, raakt ze al snel bevriend met haar uitgesproken en vrolijke buurmeisje. Haar naam is Anne Frank en gedurende zeven onbezorgde jaren zijn de vriendinnen onafscheidelijk op school en thuis in de Rivierenbuurt. Maar dan breekt de Tweede Wereldoorlog uit en worden ze op een dag in 1942 zonder waarschuwing van elkaar gescheiden. Anne en haar familie zijn verdwenen, er wordt gezegd dat ze naar Zwitserland zijn gevlucht.

Te...

Toffe jongens, zestigers over opgroeien in de sixties

Emile Bode

Het definitieve boek over jong zijn in de jaren vijftig, zestig en zeventig! Journalist/ pensionado Emile Bode sprak met tientallen leeftijdsgenoten en noteerde hun herinneringen. Daarbij nam hij gelijk ook maar zijn eigen jeugd mee. Emile Bode over Toffe jongens: ‘Ik heb niet eerder met zoveel plezier aan een boek gewerkt!’

Over het lekkende inktpotje op school. Papieren pijltjes schieten en cowboytje spelen in straten wa...