Maak van je ellende een feelgoodverhaal. Sta rechtop. Denk in grijstinten. Je kan niet altijd een zes gooien. Durf te verdwalen. Wees radicaal eerlijk. Verwar aandacht niet met liefde. Relativeer. Zorg dat je ergens bij hoort. Speel met je familietrauma’s en wees flexibel. Kom op voor de underdog. Denk warm.Onbevangen en zonder blad voor de mond voerde Nathalie Huigsloot indringende gesprekken met Bekende Nederlanders, vaak op een cruciaal moment in hun leven. Elke keer weer kwamen zij met ...

In juli 2014 zwom Milo van Bokkum op een middag negen keer de grensrivier tussen Polen en Tsjechië over. Er was niks te zien, de rivier was gekanaliseerd, het was een saaie rechte stroom. Maar waarom dan toch steeds die onbedwingbare neiging om naar de overkant te gaan?

Hoewel je grenzen zelden echt kunt zien, hebben ze in ons hoofd een verregaande invloed. We staan soms uren te wachten om er een over te steken, en leren van jongs af aan hoe ze de wereld verdelen. In alle werelddelen begren...

Na lang aarzelen besluit succesvol scenarioschrijver Ger Beukenkamp zich te wagen aan memoires. Dit keer voor de beroemde scenarist geen politicus, kunstenaar of koninklijke hoogheid in de hoofdrol, maar hijzelf.

Nicolien Mizee bood hulp aan. Zij dicteerde Beukenkamp de beginzin van elk hoofdstuk. Zo ontstond Dora’s dankbaarheid: de behoedzame memoires van een toeschouwer. Beukenkamp volgt geen strak chronologisch tijdpad. Het leven van moeder Dora is slechts een dunne rode draad. De werel...

Eten is leuk, maar het is ook een probleem. Wat een mens ook in de mond stopt, het heeft gevolgen voor de wereld, het milieu, de economie, het klimaat, het dierenwelzijn, noem maar op. Maar eten, en niet te vergeten koken, doe je behalve om in leven te blijven, ook voor je plezier. In Een dolgelukkig Montessorivarken brengt Marjoleine de Vos dat plezier terug zonder het probleem te bagatelliseren.

Van zomerzoete picknicks en eten met geode vrienden tot hoe je de beste lunch voorbereidt, en w...

‘Ik was vijfentwintig. Toch begon ik al wat vast te roesten in mijn gewoonten; misschien, overpeinsde ik in mijn zeldzame momenten van introspectie, werd ik zelfs een beetje zelfgenoegzaam.’ Dus neemt Fitzroy Maclean in 1937 afscheid van zijn luxueuze diplomatenleventje in Parijs en stapt op de trein naar Moskou. Dat is het begin van een verhaal dat menig avonturenroman overtreft en hem van het afgeschermde Centraal-Azië tot de tribunes van de Moskouse zuiveringsprocessen van Stalin voert.

Wanneer de Tweede Wereldoorlog uitbreekt, besluit hij de ambassade te verruilen voor de legerbarakken. Hij wordt gestationeerd in Noord-Afrika en sluit zich aan bij de onlangs opgerichte SAS. Na enkele gewaagde missies benoemt Churchill hem in 1943 hoogstpersoonlijk tot zijn contactpersoon bij de Joegoslavische partizanen. Maclean reist van de besneeuwde bergen van Bosnië naar de zonovergoten Dalmatische eilanden en terug, ondervindt de beproevingen van het zware partizanenbestaan, bouwt een hechte band op met Tito en probeert ondertussen de asmogendheden het leven zo zuur mogelijk te mak...

Muzikaal vervolg op het succesvolle Koffiebars en carabinieri door Italië-expert Miriam Bunnik. ’O sole mio en La donna è mobile, zingende gondeliers en de opera’s van Verdi. Italië ís muziek, en muziek is Italië. Hoe komt dat nou, vraagt Miriam Bunnik zich af. Ze gaat op onderzoek uit en belandt in Arezzo waar ene Guido, een monnik, in de elfde eeuw het notenschrift uitvond. In Florence bezoekt ze het moderne operagebouw waar ze meer hoort over het ontstaan van de opera. Ze gaat naa...

Voor het eerst gebundeld in een mooie gebonden uitgave: alle reisreportages van Joseph Roth

'Wat een zeldzaam goede schrijver is Roth.' Tommy Wieringa

Van 2014 tot en met 2019 verschenen bij Uitgeverij Bas Lubberhuizen de nooit eerder vertaalde reisreportages van Joseph Roth (1894-1936). Joseph Roth was naast schrijver van beroemde romans als Radetzkymars en Hotel Savoy ook een rusteloze journalist die als een razende reporter door Europa trok na de Eerste Wereldoorlog, een tijd waarin het gi...

Erdal Balci

Vandaag geen pont

----------------

Een stad verscheurd tussen twee werelddelen.

----------------

In Istanbul pendelen de hele dag ponten heen en weer tussen de twee continenten Europa en Azië. De inwoners van deze wereldstad steken de Bosporus over om naar het andere deel van de stad te gaan, leggen daar een familiebezoek af, gaan er zaken doen, of eten en drinken. Erdal Balci reist met deze bewoners mee, spreekt met hen, filosofeert over zijn stad en vertelt over de geschiedenis...

In 2009 werd Eric van 't Zelfde directeur van een van de slechtste scholen van Rotterdam. Een school met slechts 34 aanmeldingen van nieuwe leerlingen, dramatische examenresultaten, vermoeide docenten en criminaliteit.

Van 't Zelfde pakte de problemen buiten de gebaande paden aan. Maar liefst 56 docenten vertrokken, van wie 34 in zijn eerste jaar als directeur. Hij voerde de in zijn eenvoud geniale gedragsregel 'je gedraagt je' in. Hij verwijderde tegen de wet in een aantal leerlingen en moes...

Het valt niet te ontkennen, in onze huidige samenleving is jong in en oud out. De aanpak van de corona-epidemie omhelsde die visie door ouderen meteen te bestempelen als kwetsbaar en knuffelhongerig. Een woud van treurwilgen dat je moet beschermen tegen uitsterven. Jongeren moesten hun school en studie, hun sociale bestaan, inleveren om oma en opa in leven te houden.

Hedy d’Ancona, politica en activiste voor vrouwenrechten, kreeg genoeg van die stereotypering van zichzelf en haar leeftijds...