De muis is vol ontzag voor iedereen die moed heeft. Dat zou hij ook wel willen, moed hebben, en vooral de moed om een toespraak te houden. Zo een waardoor iedereen zal omvallen van verbazing en voorgoed zal veranderen. Dan zal hij niet langer de grijze muis zijn, maar de overdonderende en baanbrekende muis.

Lange tijd denkt hij na over zijn toespraak, maar telkens deinst hij weer terug om hem ten overstaan van alle dieren te houden.

‘We moeten de mier verrassen,’ zei het nijlpaard, ‘we moeten zijn huis versieren, taarten bakken en cadeaus bedenken, dan komt hij vanzelf wel terug.’ Hij kon zich niet voorstellen dat hij, het nijlpaard, niet zou terugkomen, hoe ver weg hij ook was, als zijn huis versierd was en iedereen reikhalzend naar hem uitkeek. En zeker niet als het ook nog eens een verrassing was.

De hoopvolste dierenverhalen over een behouden thuiskomst en een warm onthaal staan in Welkom thuis bij elkaar.

Toon Tellegen maakte voor deze bloemlezing zelf een keuze uit zijn allermooiste gedichten. Vanaf zijn eerste bundel tot aan zijn recentste dicht hij over ons, de mens, over het leven, de liefde, de twijfel en de dood. Soms zijn die gedichten ingetogen en melancholisch, dan weer spreken ze met uitroeptekens van hoop, verlangen en geluk. En steeds gaan ze over herkenbare gedachten en gevoelens, van het verdrietigste treurgedicht tot de gloedvolste liefdespoëzie.

De woelmuis weet af en toe niet of hij wakker is of slaapt. Misschien droomt hij wel dat hij wakker is? De gloeiworm kan niet slapen, omdat zijn licht hem wakker houdt en de eekhoorn kan om andere redenen niet in slaap komen. De overige dieren weten wel raad voor hem en het duurt niet lang of ook de eekhoorn is vertrokken. `Nog voor hij zijn ogen had kunnen dichtdoen, viel hij al in slaap.

In Welterusten heeft Toon Tellegen de mooiste dierenverhalen over slapen, dromen en wakker liggen verza...

In zijn nieuwste dierenroman stelt Toon Tellegen de kikker centraal, een rol die de kikker maar wat graag op zich neemt. Hij kwaakt dat het een lieve lust is, en dat doet hij het liefst voor een groot publiek. Maar waar is dat publiek, waar zijn de anderen, vinden zij het gekwaak dan niet prachtig? Hij doet toch zijn best, en wat is er mooier dan zijn gekwaak? Het kwaken is zijn lot, als hij niet kwaakt dan denkt hij aan kwaken, en als hij slaapt dan droomt hij ervan. Het mag de anderen wel e...

Een leven trekt voorbij in de nieuwe bundel van Toon Tellegen. Herinneringen aan vroeger wisselen af met overpeinzingen over het voorbijgaan van de tijd. Langzaam glijden we langs een helling en raakt onze tijd op, zien we de dood dichterbij komen. Zoals in het gedicht ‘Op weg’:

Ik wou dat ik langs een weg liep die onbegaanbaar was,zodat ik moest terugkeren, maar niet terugkeerdeen maar doorliep en doorliep,het verschil tussen begaanbaar en onbegaanbaar nog niet wist.

Lopend naar de verte stuiten de eekhoorn en de mier op een muur, waarachter niets blijkt te zijn. Niets? Dat kan niet, er moet toch iets zijn. Voor ze het weten raken ze verstrikt in een gesprek over iets en niets, over oneindigheid en over dat je alles kunt denken wat je maar denken wilt. ‘Alleen elkaar wegdenken kunnen we niet. Alles kan, maar dat niet.’De dieren bespreken het verstrijken van de tijd, de rol van het toeval en de geest krijgen. De alleswetende mier deelt hen in twee soor...

Het dikke boek met de dierenverhalen van Toon Tellegen, dat onderhand zo populair is geworden als de Bijbel, is nu uitgebreid met de bundels Brieven aan niemand anders en De verjaardag van alle anderen. Een bonus van maar liefst negenennegentig verhalen!

Mance Post vulde haar veelgeprezen verzameling Vignetten voor de wereld van Tellegen aan met nieuwe diersoorten.