trek terug,

de knieën tot onder de kin, armen

als vleugels eromheen.

in deze houding kun je jezelf wiegen,

gebruik je de voeten optimaal,

rol ze af van hiel naar teen en terug.

er zijn veel mensen die zo jarenlang

in kelders zitten, ze rennen

hun eigen armen in, rollen zich op

als foetussen binnen de wand.

ze worden geboren

en plooien dan weer terug.

In haar vierde bundel dicht Sylvie Marie over verlies en een nieuw begin, en over alle houdingen ertussenin.

Toen je me ten huwelijk vroeg stelt even harde als liefdevolle vragen. Wil je? Hoeveel kinderen wil je van me? Hoeveel van hen zullen lachen?

Sylvie Marie schrijft gedichten over de dingen die onherroepelijk voorbijgaan, de mogelijkheden van de jeugd, de vrijheden van een toekomst, het huis en de stoelen. Wie behoedt wie voor het vallen? Welke dingen wil je behouden door ze nooit aan te raken? Wanneer moet je roepen, wanneer stil zijn? En de liefde, natuurlijk ook de liefde, die ‘lome kat m...

Alles valt beschrijft minutieus een woelig jaar uit het leven van de bijna dertigjarige Roderik Deroo. Samen met zijn vrouw Caroline en zoontje Cas vormt hij een doorsneegezin. Alles lijkt perfect, maar onderhuids woekert bij Roderik een grote waaromfase. Op het werk begaat hij onvergefelijke blunders en thuis schittert hij door afwezigheid. Het leven in de Gentse Stropstraat snijdt hem stilaan de adem af. Wanneer bij een banale ruzie de kleine Cas in de brokken deelt, is Roderiks hele bestaa...

Waarom kijken mensen zo graag door het raam? Wat doet een raamlijst met het beeld dat erin verschijnt? Het stelt de dingen in perspectief. En het roept vragen op. In heldere en compacte poëzie laat Sylvie Marie zien hoe we verdriet en geluk beramen en er nooit helemaal in opgaan. We werpen zowel binnenskamers als buitenshuis een blik door het glas. Met altijd verlangen naar de andere kant.

in het begin waren we eindeloos

op elkaar en onder

in het donker had een dag niet meer om het lijf

dan...