In 'Nog even onze straat' schetst Ireen van der Lem in felle kleuren tien bewoners uit een naamloze sloopstraat in Rotterdam-West. Sociale huurwoningen moeten plaatsmaken voor woningen in het duurdere segment en de huurders komen hiertegen in verzet. Ieder personage draagt een eigen geschiedenis met zich mee en gaandeweg wordt duidelijk wat de bewoners beweegt en hoe ze zich, steeds intensiever, tot elkaar verhouden. Als een verfijnd straatnetwerk zijn hun vertellingen in de roman vormgegeven...