Van zijn twaalfde tot zijn tweeëntwintigste bevindt Erwin Roebroeks

zich in de greep van een dwangstoornis. Hij doucht acht

uur per dag, drinkt zeepsop terwijl hij chirurgenkleding draagt,

en snijdt zijn huid open om die vanbinnen schoon te kunnen

maken.

De medische wereld schrijft hem aanvankelijk af. Roebroeks zal

nooit van zijn ernstige obsessief-compulsieve stoornissen (ocs)

afkomen. En toch, na een langdurig proces en een driejarige

klinische behandeling met de meest extreme therapieën...