Peter Buwalda, schrijver van de veelvuldig bekroonde internationale bestseller Bonita Avenue, is sinds een jaar columnist van de Volkskrant. In Suzy vindt van niet bundelt hij zijn eerste tweeënvijftig eigenzinnige, messcherpe en vaak hilarische columns.

'Volgens mij is Buwalda de nieuwe Carmiggelt.'

- Sylvia Witteman

'Wat een feest! Eindelijk weer een columnist waarvoor ik keihard de trap af hol.'

- Nico Dijkshoorn

'Wat je noemt geouwehoer waar Gods zegen waarlijk op rust.'

- Hans Maarten van ...

Vier mannen, op weg naar Paul van Ostaijen, op zoek naar de verloren tijd, in Miavoye

Vier mannen raken betoverd door de poëzie en het dramatische levensverhaal van Paul van Ostaijen. Als ze in een oud boek van dichter Richard Minne een opdracht vinden, vertrekken ze op een driedaagse bedevaart. Naar het Waalse dorp Miavoye, naar sanatorium Le Vallon, waar Paul van Ostaijen in 1928 stierf aan een wegzakkend hart en verdrinkende longen.

Hun expeditie begint bij Van Ostaijens graf op het Antwer...

Als Lea Ypi een foto van de huwelijksreis van haar oma Leman tegenkomt op het socialmedia-account van een wildvreemde, wordt ze

geconfronteerd met verontrustende vragen. Werden alle documenten uit haar oma’s jeugd niet vernietigd in de begindagen van

het communistische regime in Albanië? Waarom staat het pasgetrouwde stel stralend op de foto, terwijl de Tweede Wereldoorlog in

volle gang was?

Op zoek naar antwoorden duikt Ypi het verleden in: van de Ottomaanse aristocratie en het ontstaan van h...

Een fel betoog voor een kritischer feminisme en tegen identiteitsdenken

‘Feminisme betekent voor mij niet dat vrouwen beter of anders zijn dan mannen, of per

definitie slachtoffer, of behept met moederlijkheid, zorgzaamheid en vredelievendheid.

Het betekent niet: wat vrouwen doen, is welgedaan. Het betekent dat ik de leefdomeinen

en kwaliteiten die aan de seksen worden toebedeeld, consequent opvat als historische,

politieke en culturele verschijnselen. “Echt mannelijke” en “echt vrouw...

Er zijn opvallend veel mensen die breken met een ouder, broer of zus. Daar

kunnen allerlei redenen voor zijn, maar die worden vaak niet begrepen door

buitenstaanders. Het blijft toch je familie, wordt dan gezegd. Er rust namelijk

een taboe op het breken met gezinsleden: die moet je koste wat het kost trouw

blijven. Maar hoe ver mag een vader, moeder, broer of zus over jouw grenzen

gaan, en hoe bescherm je jezelf tegen intergenerationele trauma’s en schadelijke

familiedynamieken?

Met ervaringsdesku...

Toen Tomas Vanheste ontdekte dat hij geen kinderen kon verwekken, vond hij het erg ingewikkeld om daarover te praten. Waarom viel dat hem zo zwaar? Welke beelden leven er eigenlijk in de maatschappij rond vruchtbaarheid, mannelijkheid en vaderschap? In Mannen die zwijgen onderzoekt Vanheste het stigma rondom vruchtbaarheidsproblematiek bij mannen en verdiept hij zich in mogelijke oorzaken en behandelingen. Is een gezonder leven echt de oplossing voor slecht zaad en spelen hormoonverstorende...

Achtendertig was Jeanne Bieruma Oosting toen ze zichzelf in 1936 op een Parijse expositie

zelfbewust presenteerde als schilderes. Haar Zelfportret in werkkiel drukt triomf

uit. Ze had dan ook een lange strijd moeten leveren voor ze zich op deze manier durfde

uit te beelden. Volgens de conservatieve opvattingen van haar puissant rijke Friese

familie hadden meisjes maar één doel in het leven: trouwen en kinderen krijgen.

Werken was taboe.

Die strijd was niet voorbij toen Oosting zich eenmaal ...

Ken Loach is een van de meest geroemde Britse filmregisseurs van de afgelopen vijftig jaar. Zijn hele carrière wordt gekenmerkt door een fel realistische kijk op maatschappelijke kwesties als armoede, klassenverschillen en de rechten van arbeiders.

De jonge Franse schrijver Édouard Louis heeft veel overeenkomsten met Ken Loach, toch verschillen ze sterk van elkaar. Inmiddels is Louis gevierd en succesvol, maar hij werd geboren in de achtergestelde wereld die Loach veelvuldig probeert te por...

Rond 1700 reisde een vioolbouwer uit de Allgäu naar Italië.

Zijn naam kennen we niet, wel is een van zijn instrumenten

bewaard gebleven: een viool, ontworpen volgens de Zuid-Duitse

traditie en vermoedelijk in Venetië vervaardigd. Ruim drie

eeuwen later kwam deze viool in handen van Philipp Blom.

In Een Italiaanse reis vertelt Blom het verhaal van dit bijzondere

instrument. De viool heeft een route afgelegd waarlangs al meer

dan driehonderd jaar mensen, goederen en kennis door Europa

reizen...

Het geheim van Marten Toonder probeert aan de hand van een grote hoeveelheid

en verscheidenheid aan afbeeldingen een antwoord te vinden op de vraag welke

invloeden Toonder hebben geïnspireerd en hem vormden tot de veelzijdige schepper

van het uitzonderlijke oeuvre dat hij naliet. Deze zoektocht leverde een schat op

aan nooit eerder getoond materiaal. Niet alleen vonden Willem Feltkamp en Klaas

Driebergen talloze nieuwe tekeningen, ook ontdekten zij tal van verbanden tussen

het werk uit het �...