Aan de vooravond van zijn vertrek naar Harvard, waar hij een serie colleges zou geven, stierf Italo Calvino. De Zes memo’s voor het volgende millennium waren bij zijn overlijden

in conceptvorm af. Deze speelse, briljante essays vormen Calvino’s testament, tevens de meest welbespraakte ‘verdediging van de literatuur’ die in onze eeuw is geschreven.

Onze voorouders is een magisch-realistisch drieluik. In De gespleten burggraaf (1952) wordt een ridder door een kanonskogel gekliefd in twee mensen: een goede en een slechte. De baron in de bomen (1957) is een parodie op de romantische moraliserende roman waarin een jonge baron een utopie sticht in een bos. De ridder die niet bestond (1959) gaat over een glanzend wit harnas zónder ridder. De drie romans zijn een unieke vermenging van fantasie, wetenschappelijke nieuwsgierigheid en metafysisc...

Waarom zou je de klassieken lezen? Het enige dat daarvoor spreekt, zegt Italo Calvino in deze verzameling essays die in 1991 voor het eerst verscheen, is dat het lezen van de klassieken beter is dan ze niet lezen. Dat klinkt natuurlijk niet bepaald diepgaand. Maar bij Calvino betekent die uitspraak meer dan op het eerste gezicht lijkt. Nadat hij veertien definities van ‘de klassieken’ heeft geformuleerd, geeft hij aan de hand van boeken uit zijn eigen bibliotheek vijfendertig antwoorden o...