In 1900, enkele maanden voor zijn dood, publiceerde Vladimir Solovjov zijn laatste boek ‘Drie gesprekken’. Hierin toont hij zich een overtuigd tegenstander van Lev Tolstoj, die meende dat men zich niet tegen het boze hoefde te verzetten, daar dit slechts de afwezigheid van het goede zou zijn. Solovjov ziet het boze daarentegen als een reële, gevaarlijke kracht, die mens en mensheid bedreigt en waakzaamheid en weerstand dient op te roepen. Voor de zeer nabije toekomst voorzag Solovjov de ...

Solovjovs geruchtmakende magisterproefschrift, waarmee hij in 1874 als 21-jarige jongeman op slag naam maakte in heel Rusland. Vlammend betoog voor de wer­kelijk­heid van onze wereld en de moge­lijk­heid tot kennis aan de hand van een overzicht van de ge­schiedenis van het wes­terse denken. Met een uitgebreide in­lei­ding, toelichtende en verkla­rende noten en diverse bijlagen, waar­onder een bio­gra­fische schets van de filosoof Lev Lopatin, één van Solovjovs naaste vrien­den.