Als na tachtig jaar de oorlogsherinneringen tevoorschijn komen is dat een klein wonder. Gelukkig blijven de stemmen van toen nog spreken middels geschriften. Illegaal gemaakte filmpjes en oorspronkelijke herinneringen. Het oorlogsdagboekje van mijn vader uit 1944 maakte iets in mij los.

Ons leven is niet altijd simpel, maar in het opschrijven ervan ligt een kracht verscholen

om de realiteit behapbaar en wellicht zelfs dragelijk te maken.

Spelen met woorden kan ook vertaald worden als troosten met woorden. Of verwerken met woorden. Of door de pijn heen gaan met woorden. Er komt wat voor in de plaats. De wonden worden kleiner, maar er komen blijvende tekens voor in de plaats. Littekens. De liefdevolle manier waarop mijn vader de gebeurtenissen in de oorlog beschreef, maakten veel indruk op mij. Troost en hoop zijn de sleutelwoorden. Zoals er ook troostmuziek bestaat, zo kunnen woorden soms troosten en helen. Maar ook uitingen z...