Boven de sofa hangt een wolk. Een kunstenaar heeft ze gemaakt. Er vallen geen regendruppels uit, of sneeuw, maar draadjes in het mooiste rood en roze, oranje en een beetje grijs. Soms reizen Sofia en mama ernaartoe. Als mama haar grote zus mist. Dan mag ze heel hard en heel lang huilen, veel harder en veel langer dan in de echte wereld. Of als Sofia erg boos is en niet goed weet waarom. In de wolk is alles stiller, trager en mooier dan in de echte wereld. Als Amira op bezoek komt, begrijpt ze...

Hier.

De mooiste plek van de wereld.

Kleine en grote ontmoetingen op een wirwar van paden.

De belletjes-symfonie van grazende koeien klinkt elke dag anders.

Een meisje vertrekt samen met haar opa bij het eerste zonlicht. Een oude man wandelt op en af, elke dag, en stuurt zijn gedachten met de wolken mee. De vrouw draagt zelfgeplukte bloemen en fruit. De stilte omringt haar terwijl ze alles neerlegt.

Ik ontmoet ze allemaal, al eeuwen lang.