Een aantal van deze gedichten zijn in de tachtiger en negentiger jaren in het programma "Candelight", op diverse radio stations voorgelezen.

De gedichten zijn geschreven met diverse actuele onderwerpen.

Zodat er voor bijna iedereen wel een gedicht op van toepassing is.

Het Lovina Festival is een jaarlijks terugkerend festijn in de maand september. Maanden van voorbereiding door een ontzettend grote groep vrijwilligers die hun volledige ziel in dit Festival leggen. Uren word er geoefend, de kleding op orde gebracht en dat alles met een ongekend glimlach en humor.

Het Festival is niet zomaar een festival, nee het heeft een hart en een ziel. Het wordt in alles gedragen door de velen vrijwilligers en door de mensen die komen kijken. Het is er voor jong en oud....

Lovina Beach zal er altijd zijn. Lovina Beach zal altijd het kloppende hart blijven. Ook al verplaats je het standbeeld van de dolfijnen, het hart zal niet mee gaan. Het standbeeld is van steen. Het hart bestaat uit gevoelens, emoties, samen zijn. Dat kun je niet verplaatsen. Je kunt het alleen maar overdragen van de ene mens naar de andere mens. En zo zal de transformatie van Moeder Aarde en de mens gaan plaats vinden. Overdracht van de één op de ander.