‘Ik heb gezongen, gedanst en gehuild. Wat een tranen. Het ene glas na het ander ging leeg, ik heb je naam geschreeuwd en gefluisterd. Ik ben boos geweest en heb hard gelachen, ik heb opgekruld in het hoekje van de woonkamer gezeten en languit op de bank gelegen. En alles met jou in mijn gedachten.’

Het plotselinge verlies van haar allerbeste vriendin Vera heeft er voor gezorgd dat workaholic Alexandra langzaam een schim van zichzelf is geworden. Het lukt haar niet haar daadkracht terug te...