In 1999 verscheen Gars, het debuut van Martin Michael Driessen, geschreven na de dood van zijn zoontje, een furieuze en uitbundige roman over de avonturen van de zeer onhistorische ridder Gars de Gars. Die is dom, wordt koning van Frankrijk en paus, en sterft zonder ook maar iets van het leven begrepen te hebben. Ook de ananas speelt een belangrijke rol.

Opzienbarend, vond de literaire kritiek deze debuutroman,die prompt op de longlist van de Ako-literatuurprijs kwam. Alle thema's die zo kenm...

Even ontelbaar als de koosnaampjes die het Russisch rijk is zijn de liefdesverhalen van de klassieke Russische schrijvers. Geen van hen kon de liefde naast zich neerleggen als een platgetreden onderwerp, en gelukkig maar, want dat leverde schitterende romantische literatuur op. Vele gedaantes van de taal die wij allen verstaan zijn in Voor de liefste verenigd: de extatische, uitzinnige verliefdheid, kalverliefdes, de liefde van je leven, in voor- en in tegenspoed. Maar zoals het de Russische ...

Vanaf het einde van de jaren vijftig komen Riffijnen uit Marokko naar Nederland toe. In de loop der jaren zijn er een groot aantal misverstanden rondom deze groep, hun migratie en Marokko ontstaan. Asis Aynan neemt de lezer mee langs een aantal van deze misverstanden, legt het construct daaronder bloot en ontkracht de vaak onjuiste aannames en vooroordelen die hieraan ten grondslag liggen.

Aynan verdiept zich al jaren in zijn eigen culturele en politieke achtergrond. Dit persoonlijke essay is...

Georgië is wel vergeleken met de hof van Eden. Maar het vanouds christelijke Kaukasusland bevindt zich op een breukvlak van invloedssferen. Eeuwenlang moest het van meerdere kanten de klappen opvangen en vreemde invasies ondergaan. Romeinen, Perzen, Byzantijnen, Turken en Mongolen richtten er verwoestingen aan. De Georgische ‘gouden eeuw’, het culturele en politieke hoogtepunt uit de geschiedenis, ligt bijna een millennium terug. In de negentiende eeuw kwam Georgië onder de Russische ke...

Even ontelbaar als de koosnaampjes die het Russisch rijk is zijn de liefdesverhalen van de klassieke Russische schrijvers. Geen van hen kon de liefde naast zich neerleggen als een platgetreden onderwerp, en gelukkig maar, want dat leverde schitterende romantische literatuur op. Vele gedaantes van de taal die wij allen verstaan zijn in Voor de liefste verenigd: de extatische, uitzinnige verliefdheid, kalverliefdes, de liefde van je leven, in voor- en in tegenspoed. Maar zoals het de Russische ...

Kroniek van een leven dat voorbijgaat bevat Pessoa’s intiemste teksten, waarin hij reflecteert op zijn eigen psyche, de grote gebeurtenissen van zijn tijd en zijn merkwaardige neiging zich op te splitsen in tientallen persoonlijkheden. Pessoa was de gevangene van een allesoverheersende verbeelding, die hem zowel in het leven opstuwde als van het leven afdreef. In zijn dagboeknotities is de fictie daarom nooit ver weg: ook hier doet hij zich geregeld voor als andere personen, zet hij onder m...

Als jong meisje was Lena ervan overtuigd dat het leven als ze het ouderlijk huis verlaten had, mooier, warmer, beter zou zijn; dat moest haast wel. Maar eenmaal op kamers komt haar nieuwe leven nauwelijks van de grond. Ook op de Toneelschool wil ze maar geen vleugels krijgen. Acteurs blijken niet leuker of beter dan gewone mensen, mensen zoals zij. Op het dieptepunt van haar teleurstelling maakt Dimitri zijn entree. Hij is alles wat zij niet is – flamboyant, onbekommerd, schaamteloos, bourg...

Meesters en juffen moeten reuzen als de legendarische Christoffel zijn, wanneer ze niet een kind maar een hele klas op de nek nemen om die naar een overkant te loodsen. Een schooljaar is een complexe reis. Er moeten heel wat afstanden al dan niet worden overbrugd: tussen de leerlingen en de meester, tussen de kinderen onderling, tussen meer en genoeg, tussen het universum van de klas en het universum daarbuiten, tussen wie de meester is en wie hij als meester zou willen zijn. Het lijkt onbego...

Werkelijk overal in Rome duiken de Romeinse dichter Ovidius en zijn verhalen op. Als je ze tenminste ziet. Op de Piazza del Popolo en de Piazza della Repubblica, in de Villa en het Palazzo Farnese, op de drukke Corso, in het Circo Massimo, op het Tibereiland… En natuurlijk in alle grote en kleine, bekende en minder bekende Romeinse musea. Het wemelt er van personages uit de Metamorfosen, menselijk gedrag uit De kunst van de liefde en de Liefdesgedichten, en verhalen uit De Romeinse kalender...

Sinds Ingmar een nieuw leven is begonnen als buschauffeur en inwonend opzichter van een observatorium in Waterland, is hij eindelijk gelukkig. Maar dan wordt hij gebeld door een oude vriend: of hij naar een mysterieus cassettebandje wil komen luisteren. De muziek op dat bandje laat Ingmar niet meer los; met name de stem van de zangeres blijft eindeloos rondzingen in zijn gedachten. Hij kan tijdens het rijden in de bus niet meer rustig naar de polders van Waterland kijken, en door de telescoop...