“Toen ik vanmorgen wakker werd, lag Edine niet meer naast me. Logisch, want ik had een ontzettende kater, stonk naar zweet en drank, en waarschijnlijk had ik de hele nacht gesnurkt.”

De zoektocht begon ontspannen, maar hij wordt steeds nerveuzer. Er zijn al enkele uren verstreken, maar elk spoor van haar lijkt te ontbreken.

“Draaien we in cirkels om elkaar heen? Vroeg of laat moeten we elkaar tegen het lijf lopen; we zitten immers op een cruiseschip. Wat is het ergste dat er kan gebeur...

Daar ligt hij. Eenzaam. Op het plein. Zwart als de nacht. Of toch niet? Als je heel goed kijkt, is de werkelijkheid anders. En maakt het zwart plaats voor een donker, intens donker rood.

Wat doet hij daar?

Een zwarte roos symboliseert afscheid en mysterie. De gracieuze bloem van de liefde, in een ondefinieerbare kleur. En toch ... zien wij een zwarte roos op het plein.