Op het gebied van het onderzoek naar sterven en dood moet Elisabeth Kübler-Ross als dé autoriteit worden beschouwd. In de ontelbare uren die ze bij stervenden doorbracht, maakte ze aantekeningen van hun gedrag en noteerde ze hun uitspraken. Het werd haar duidelijk dat zij die door de dood zijn getekend, niet aan hallucinaties lijden wanneer ze beweren gestorven personen te zien die hen opwachten. Klinisch dode blinden deelden haar mee dat ze tijdens de uittreding uit hun lichaam weer konden...

De dood is de sleutel van de deur naar het leven. Als wij aanvaarden dat ons leven begrensd is, vinden wij de kracht om de rollen en verwachtingen die ons vreemd zijn van ons af te zetten. Uitgaande van deze overtuiging bracht Elisabeth Kübler-Ross in dit boek uitspraken, meningen en denkbeelden over de dood bijeen.