Vader & zoon ontmoeten elkaar in hun werk

Jan Campert en Remco Campert. Vader en zoon, beiden dichter en schrijver, beiden betrokken bij de wereld. Het Lied der Achttien Dooden van Jan Campert groeide kort na zijn dood uit tot symbool van het verzet. De gedragen stijl van de vader contrasteert soms opvallend met de lichtvoetigheid van de zoon, al resoneren hun teksten vanwege de literaire precisie duidelijk met elkaar. Een bloemlezing van een eeuw schrijverschap binnen dezelfde familie.

Waaro...

Het leven is vurrukkulluk is het onweerstaanbare, bijna achteloos en tegelijk sierlijk opgeschreven verhaal over twee vrienden, Mees en Boeli, die het zestienjarige meisje Panda tegenkomen. Er wordt marihuana ('Marry-you-Anna') gerookt, de vrije liefde viert hoogtij en er wordt doelloos en zorgeloos door het park geslenterd. Niemand weet het luchtige en het vreugdevolle zo goed in woorden te vangen als Remco Campert. Zijn romandebuut uit 1961 werd een onmiddellijk succes en groeide uit tot ee...

Twee jaar na Een liefde in Parijs schreef Remco Campert Het satijnen hart, een roman die thematisch nauw aansluit bij de voorganger. De oude kunstenaar Hendrik van Otterlo ontvangt het doodsbericht van zijn ex-vriendin Cissy.

Ruim twintig jaar geleden, in de nacht nadat ze hem had verlaten, maakte hij een woest zelfportret, zijn laatste belangrijke doek. Na die nacht heeft hij zijn atelier nooit meer betreden en geen penseel meer aangeraakt.

Het satijnen hart is een scherp en weemoedig portre...