Nu vertel ik je niks nieuws: dit is de achterkant. En wel die van de 26e bundel met gedichten van het type kruisrijm van een amateurdichter. Begin eraan en verwacht maar van je sokken geblazen te worden. Nee niet alleen dichten is mijn ding, mijn eigen loftrompet blazen ook. Maar dat terzijde, ook deze keer weer 30 werkjes waar ik met liefde en plezier mijn energie ingestoken heb. Liefde, humor, steun, geloof, actueel wereldgebeuren, 3 Engelse, 2 odes aan mijn beste vriendin en 1 stuks in vri...

Accountable Temporary Expedients is a practice that challenges the ability of dancers to attend to multiple stimuli at once and instigate situations which embrace confusion, doubt and uncertainty. This work stands in response to the notion that dance urges to emancipate. Baldini’s current critique sees dance as being "stuck, gooey, a victim of its own habit and, so in love with itself, it does not recognise its limitations. It is self-seduced, self-sufficient, and self-indulgent. Dance is n...

Virginie Moerenhout schreef en illustreerde een graphic novel over de liefde, gevonden en verloren. Een grafisch eerbetoon aan haar geliefde Tom Goossen, die veel te vroeg vertrok.

Vormveranderaar Virginie Moerenhout, geeft vorm in tekst en beeld. Ze schrijft en illustreert, dicht en ontwerpt. Grafisch ontwerper. Daarnaast geeft ze vorm aan multidisciplinaire events; als initiator, organisator, curator, geeft vorm aan inrichting en identiteit.

En heeft als kunstenaar met haar ‘Dictator Chip...

‘Excuseer mijnheer, mag ik eens proeven van uw oorsmeer?’, bestaat uit een reeks los van elkaar staande tekeningen, met een bijhorende tekst en/of titel, en cartoons met absurde humor als leidraad.

"Ik zou op deze achterflap een filosofische tekst kunnen schrijven over humor en absurditeit maar dat ga ik niet doen. Ik hoop gewoon dat de mensen die erin lezen of kijken het boek grappig vinden en dat misschien hier en daar de verbeelding geprikkeld wordt. Dat is de bedoeling van het boek. D...

Beste lezer, van dit type boekje (met 32 gedichten) in je handen had ik er al 29 gemaakt. Van ervaring is dus wel sprake. Ervaring met zaken des levens in steeds dezelfde vorm te verpakken. Humor (hele aparte, moet je van houden), wereldgebeuren, spiritualisme, liefde en veel oppeppende woorden komen aan bod. O ik ben zo'n enorme goedzak dat geloof je gewoon niet. Het Rode Kruis kan er een puntje aan zuigen. Niet voor niets bellen die constant, die kunnen niet zonder mij :-). Maar goed. Odes ...

Steffenberg bleek het allerlaatste nieuwgebouwde seminarie in Nederland te zijn. Net als de Titanic, het gloednieuwe luxeschip dat tijdens zijn eerste reis tegen een ijsberg botste en verging, was ook Steffenberg geen lang leven beschoren. Al na drie jaar moest het als seminarie de deuren sluiten. Het maakte een doorstart als ‘open internaat’ maar ook dat was geen succes.

Van 1971 tot 1998 deed Steffenberg dienst als blindeninstituut, daarna kwam het leeg te staan. In 2002 kocht een aanta...

Bunnie, aangenaam vangt geluk, verdriet, voelen, verlangen, teleurstelling, dromen en hoop in poëtische gedichten, overdenkingen en verhalen. In de gedichten en verhalen uit deze bundel zoekt Bunnie het konijn op een voor ieder herkenbare manier haar weg door het leven op zoek naar een lang en gelukkig bestaan. Dat maakt Bunnie, aangenaam een echte herkenbare, troostende en inspirerende feelgood-bundel voor jong en oud.

Uit het boek:

En toen vroeg Bunnie; als wij een sprookje zouden zijn, h...

In ‘Groeilichten’ vertelt de auteur zijn verhaal omtrent de diversiteit in examenklassen. Hij doet dit door karakterschetsen van individuele studenten in poëtische taal om te zetten. De stijl die hij kiest is gevat in een vorm van metaforen, metoniemen en homoniemen. Hij noemt het cryptokrabbels. Het zal voor menig oud-student teleurstellend zijn dat hij of zij niet meer kan herleiden om wie het gaat, wat er bedoeld wordt en welk leerjaar het betreft. Dat is ook de bedoeling van Van Scha...

Accountable Temporary Expedients is a practice that challenges the ability of dancers to attend to multiple stimuli at once and instigate situations which embrace confusion, doubt and uncertainty. This work stands in response to the notion that dance urges to emancipate. Baldini’s current critique sees dance as being "stuck, gooey, a victim of its own habit and, so in love with itself, it does not recognise its limitations. It is self-seduced, self-sufficient, and self-indulgent. Dance is n...

Julia Alberga schrijft poëzie, over grote thema's en kleine observaties. Ze gelooft dat de mooiste zinnen voortkomen uit een verwondering over het leven en het durven experimenteren met woorden. Haar gedichten nemen je mee in een droomwereld, waar de lezer de ruimte krijgt een eigen invulling te geven aan de betekenis van haar woorden.