Na zijn succesvolle werkperiode in de studio van Livingstone Projects Berlijn in 2014, waar hij met verfblik en al rondzwierf door de stad en onder meer de gevels van de belangrijkste galeries en musea portretteerde, gaat Jan Wattjes (Den Haag, 1981) weer een stap verder. Zijn kunstwereld wordt uitgebreid met geabstraheerde ge-vels van lege galeries in onder andere New York, Londen, Brussel, Amsterdam en Den Haag waarin de bekende white cube wordt omgezet in een conceptuele vorm.

De lege rui...

Na een onderbreking van bijna een jaar van zijn schilderactiviteiten ontstond eind 2011 het schilderij The sleeping Giant I. Achteraf gezien was dit de kennismaking met de schilderijenreeks The Broken Promised Land, die nu vijf jaar later bijna vijftig doeken omvat. De tuin van zijn Franse zomerverblijf is de steeds terugkerende locatie die Arie van Gees kiest als vertrekpunt, om er de solitaire protagonisten, meestal opgedoken in de droom, een rol van betekenis te laten vertolken. De zachte ...

'Het was iets met eindeloze ijstijden, waardoor het land was gevormd. Schurende krachten, felle winden. Meer wilde ik er niet van weten. Het land lag daar en dat was genoeg. Land van koude kloeten aarde, stenen en sompige vennen. Brandend in de zon in de zomer. In de winter kaal en bonkig. In mijn hoofd kreeg ik al die beelden makkelijk bij elkaar. Als visionair van het verleden.'

Overal in Drenthe liggen ze. Die grafheuvels. Een prehistorische grafheuvel kan soms wel vierduizend jaar oud zij...

Vanaf 1880 zoeken vele kunstenaars nieuwe inspiratie op nog ongerepte plekken in en om Nunspeet en Elspeet. Daar vormt zich eind 19de eeuw een kunstenaarskolonie. In eerste instantie lijken het alleen mannelijke kunstenaars te zijn, maar ook vrouwelijke kunstenaars trekken naar deze omgeving om te schilderen. Het is een periode waarin steeds meer vrouwen het penseel ter hand nemen om als kunstenaar van te leven. Zij hebben een opleiding gevolgd aan de academies van beeldende kunsten in Den Ha...

Je kunt gefascineerd zijn door een uitbundig verflandschap zoals Jolanda van Gennip ze schildert, en toch geen woorden weten voor wat het voorstelt of wat het met je doet. Moest je het aan een ander uitleggen, dan zou je iets kunnen proberen als: een gestold oppervlak dat doet denken aan een stenig landschap. Misschien een plek op een andere planeet.

Jolanda van Gennip zal het niet bevestigen of ontkennen. Zij weet wanneer ze aan een nieuw doek begint ook niet wat het resultaat zal zijn. En t...