Na het grote succes van de cadeauboekjes Wij alleen, Ik zal altijd en Het liefst van al verzamelt Toon Tellegen nu zijn bijzonderste dierenverhalen voor iedereen die een ander bewondert, of zich juist zelf uitverkoren voelt en uniek is. ‘Ik wil voortaan alleen nog met jou dansen,’ zegt de neushoorn tegen het everzwijn. ‘Jij bent de enige in de hele wereld die voor mij bestaat.’

Iedereen kent wel iemand die speciaal is. Iemand die ergens de beste in is, die boven alle anderen uitsteekt...

Toen de egel hoorde dat de mier weg was begon hij aan hem te denken. Hij wist niet wat hij anders moest doen. De hele dag dacht hij aan de mier. Als hij moe werd en in slaap viel gingen zijn gedachten zonder tussenpozen over in dromen van de mier. Als hij dan even later weer wakker werd, werden zijn dromen meteen weer gedachten. Wat hij precies dacht wist hij eigenlijk niet. Dat geeft ook niet, dacht hij. Als ik maar aan hem denk.

In Denk af en toe aan mij verzamelde Toon Tellegen zijn mooiste...

‘Midden in de nacht schrikt de olifant van de bovenbuurman wakker. Ze is iets vergeten, maar wat? De was draait, de staafmixer staat keurig aan, de Friese staartklok is opgewonden...’

Roos van Rijswijk woonde jarenlang onder een enorme herrieschopper; wat ze daarboven uitvoerden was haar altijd een raadsel. Het leek wel of – ja, het móést wel een olifant zijn, die ’s nachts tapdanst, aan karaoke doet en samen met de bovenbuurman een luidruchtige kangoeroe heeft geadopteerd.

Soms heb...

Op een dag komt het weer goed, beloven de dieren elkaar. Ze spreken elkaar moed in als het eens even tegenzit, beuren de ander op in tijden van tegenslag. Of ze bieden steun, zoals het vuurvliegje, dat voor licht weet te zorgen in het plotseling donkere bos. De krekel die een somber gevoel in zijn hoofd heeft, de mier die zich dag en nacht afvraagt waar hij toch altijd zo bang voor is, de muis die zich niet durft uit te spreken, iedereen houdt vertrouwen: het komt goed.

Vanwege het grote succ...

De sluipwesp ging op de hoogste tak van de den zitten en riep: ‘Blijf maar weg!’ en ‘Ik ben heel blij dat je weg bent!’ en ‘Kom maar nooit meer terug!’ en ‘Als je terugkomt jaag ik je meteen weer weg!’Nadat hij uren zo had geroepen en schor was geworden klom hij naar beneden. ‘Waarom roep je dat?’ vroegen de dieren hem.Sommigen balden hun vuisten of scherpten hun nagels. Ze waren woedend. Ze misten de mier en wilden dat hij terugkwam. ‘Sst,’ fluisterde de sluipwesp, â€...

‘We moeten de mier verrassen,’ zei het nijlpaard, ‘we moeten zijn huis versieren, taarten bakken en cadeaus bedenken, dan komt hij vanzelf wel terug.’ Hij kon zich niet voorstellen dat hij, het nijlpaard, niet zou terugkomen, hoe ver weg hij ook was, als zijn huis versierd was en iedereen reikhalzend naar hem uitkeek. En zeker niet als het ook nog eens een verrassing was.

De hoopvolste dierenverhalen over een behouden thuiskomst en een warm onthaal staan in Welkom thuis bij elkaar.

Lopend naar de verte stuiten de eekhoorn en de mier op een muur, waarachter niets blijkt te zijn. Niets? Dat kan niet, er moet toch iets zijn. Voor ze het weten raken ze verstrikt in een gesprek over iets en niets, over oneindigheid en over dat je alles kunt denken wat je maar denken wilt. ‘Alleen elkaar wegdenken kunnen we niet. Alles kan, maar dat niet.’De dieren bespreken het verstrijken van de tijd, de rol van het toeval en de geest krijgen. De alleswetende mier deelt hen in twee soor...

‘Als we samen nou eens in een boom klimmen, dacht de egel, toen de olifant voor de zoveelste keer uit de top van een boom was gevallen. Dan help ik hem, en daarna klimmen we heel voorzichtig weer naar beneden. En als we beneden aankomen, zullen de dieren van alle kanten toestromen en hem toejuichen.’

Als we straks weer samen mogen dansen, als we weer samen ergens mogen gaan eten, als we weer samen mogen feesten, dan komt alles helemaal goed.

Vanwege het grote succes van de cadeauboekjes h...

De dieren zijn er altijd voor elkaar, zeker als het eens niet meezit. Ze zorgen voor troost en gezelschap als iemand verdrietig of wanhopig is, niemand hoeft zich alleen te voelen. Ze helpen elkaar; zo stelt de olifant de sombere krekel vrolijk voor om samen in een boom te klimmen, en heeft de sprinkhaan in zijn winkel gelukkig nóg een dag voor de eendagsvlieg.Sommige dieren kunnen ook gewoon niet zonder elkaar, zoals de slak en de schildpad in hun eeuwige wedstrijd wie het langzaamst is, of...

Op de ochtend van de eendagsvlieg is alles om hem heen nieuw en lijkt pas net te beginnen. ‘Maar hij wist wel dat hij maar één dag had, en dat één dag lang kon lijken, maar in werkelijkheid maar heel kort was, en voorbij voor hij goed en wel begonnen was.’De olifant ziet zijn val nooit als het einde, maar als opmaat tot een nieuw begin: vol goede moed klimt hij weer in de boom om bovenin een dansje te maken. En de kikker, die van de anderen minder luid en vooral minder vaak mag kwaken...