'Het is stil.

Er is geknipt, maar niemand heeft de schaar gehoord. Er wordt gevouwen, maar geritsel klinkt er niet. Er is een man. Hij vouwt mijn huis, hij plakt jouw huis en zet ze neer in onze straat. Maar er klinkt geen geluid. Er zijn lantaarns in de nacht. De vlammetjes zijn onze dromen. Ze branden fel, maar je hoort niets, geen voetstap in een steeg, geen boot die door wolken vaart, geen scooter op een slangenlijf, geen paard dat langs de hemel draaft. Niets. Want de deurtjes van de lan...

Je bent op vakantie en gaat een boswandeling maken. Want grote mensen zeggen dat de natuur zo mooi is. En dat het heel gezond is om in de buitenlucht te wandelen.

Maar je zal daar toch een beer tegenkomen! Grote mensen zeggen dan wel dat beren net zo bang zijn voor jou, als jij voor beren. Maar is dat eigenlijk wel waar?

De eerste keer, dat was zo ontzettend raar. Je bent tenslotte gewoon thuis. Of tenminste vlak bij je eigen huis. Je staat een beetje aan een volle vuilniszak te ruiken. En daar komt iemand een auto uit en pakt jou – HOP! – op.

Ik miauwde wat ik kon, maar ze verstonden me niet. En zo werd ik dus min of meer gekidnapt, die eerste keer...

Het is een verhaal dat zo oud is als de wereld.

Vriendjes spelen graag samen, maar soms krijgen ze ook ruzie. Als ze zich vervelen, kunnen ze gaan klieren en vechten. Daarna schamen ze zich en hopen ze dat het weer goedkomt.

Want het zijn wel échte vriendjes.

Blij, verlegen, verbaasd of benieuwd.

Mies van Hout gaf de vissen in 'Vrolijk' elk een eigen, uitgesproken emotie.

Dit boek helpt kinderen te praten over hun gevoelens en hun eigen verhalen te vertellen.

De poëzie van Koos Meinderts is licht van toon, een tikje weemoedig, maar nergens nostalgisch. Hij neemt de lezer mee in zijn wereld van verwondering, ontroering en verzet tegen de tijd.

De kleurrijke sjabloondrukken van illustrator en grafisch kunstenaar Annette Fienieg vormen een mooie eenheid met Meinderts’ poëzie. Haar prenten zijn net als de gedichten helder als glas en van een bedrieglijke eenvoud.

In Bolderburen is Kerstmis het mooiste feest van het jaar! Alle kinderen helpen mee bij de kerstdrukte. Ze zetten korenschoven neer voor de vogels en gaan naar het bos om vier kerstbomen te halen: één voor de Noordhof, één voor de Middenhof en één voor de Zuidhof. Het vierde boompje is speciaal voor grootvader. En overal ruikt het naar peperkoek ...

Een geliefde klassieker in een fraaie nieuwe uitvoering!

Guus pakt Ari bij haar arm. Niet erg hard, maar toch. ‘Je moet wel luisteren. Net als Loek.’

‘Maar jij bent zíjn papa,’ zegt Ari. ‘Niet de mijne.’

Guus denkt even na. ‘Maar ik vul je trommel, breng je naar school en haal je weer op. Ik plak pleisters en ik kook. Ik ben niet je vader. Maar ik ben wel je Guus. En iedereen weet, naar je Guus moet je luisteren.’

En Ari weet dat dus ook. In het samengezin, waar zij met haar beetje-broer Loek woont, is iedereen inmiddels gewend aan...