Moussa is verslaafd aan YouTube-video's van urban explorers, jongeren die ronddolen in verlaten gebouwen. Tot diep in de nacht verslindt hij het ene filmpje na het andere.

Als er op een avond plots een gillend meisje in beeld verschijnt, schrikt Moussa zich rot. Helemaal als ze zich rechtstreeks tot hem richt: 'Help me! Het huis heeft me ingeslikt. Ik vind de uitgang niet meer. Kom je?'

Het huis waar ze over spreekt komt Moussa akelig bekend voor. Lukt het hem de deuren van Duisterhuys voo...

Wanneer al het eten van de wereld aan één kant ligt, dan draait ze scheef. Dan heerst de honger en de kou.

Hoog boven in een wolkenkrabber, luistert een meisje naar de stilte en kijkt ze naar het wit van haar papier. Ze schrijft brieven aan wie ze lezen wil. Ze vouwt ze tot vogels van papier en gooit ze tussen de tralies van haar raam door naar beneden. Tot er eentje wegvliegt.