Laurenzo en Jiacomo lijken op elkaar als twee druppels water, of als twee zandkorrels. Niemand weet wie de een is, en wie de ander. Maar dat is alleen hun uiterlijk – wat ze doen en hoe; dat is heel verschillend… En omdat ze voortdurend verwisselen wie wie is, maken ze hun avontuur

spannend en onvoorspelbaar, zelfs voor elkaar.

Deze heruitgave van de klassieker

Ik vroeg: ‘Welke dag is het vandaag?’ ‘Dertig februari,’ zei de oude man. Plotseling zag ik de zee... Zee, strand, schelpen, voetsporen in het zand... Hoe kom ik hier? Wat doe ik hier? Ik weet niet wie ik ben... Ik zag de torens, grote blokken... bijna lichtend tegen de sombere lucht. Ik ken die torens, ik ken ze. Maar alleen één woord kwam in me op en dat woord hoorde bij de torens: februari.

De jongen die dit dagboek bijhoudt, is zijn geheugen kwijt. Hij gaat op zoek naar ...

De verlegen Laurenzo mag op bezoek bij een beroemde schrijfster. In haar huis ontdekt hij een deur die op slot zit. Volgens de schrijfster wachten achter die deur onbekende landen, die je alleen kunt betreden met een visum dat goedgekeurd moet worden door de ambassadeur.

Laurenzo’s klas twijfelt: wie is die geheimzinnige ambassadeur? Wat wacht er achter die deur? Er is maar één manier om daarachter te komen…