De dichter Ellen Warmond werkte sinds 1955 in het Letterkundig Museum. Daar leerde ze in 1965 Simon Carmiggelt kennen, op het toppunt van zijn roem als columnist toen ze hem vroeg om medewerking aan een tentoonstelling. Hij reageerde enthousiast, niet alleen op het verzoek, maar ook op haar zeer geestige schrijfstijl. Er ontstond een unieke correspondentie die zo’n vijftien jaar standhield. De twee wilden niet voor elkaar onderdoen en dat levert een levendig en sprankelend geheel op dat van...

Carmiggelts liefde voor katten is bekend. Maar ook voor honden had hij een zwak. In deze bundel komen ze allebei aan bod. Eerst volgen we Thelonious en Picasso, de twee huiskatten van Carmiggelt. In zijn dagelijkse “Kronkels’ in Het Parool bracht hij de lezers af en toe op de hoogte van het wel en wee binnen dit “kattenhuwelijk’. Katten roepen veelal plezier en baldadigheid bij Carmiggelt op. De honden in het tweede deel maken de melancholicus in hem wakker, die niet alleen vertederd ...