Redelijkerwijs kun je verwachten dat het leven duidelijker wordt naarmate je er meer ervaring mee hebt. Maar zo voelt het niet voor toppsychiater Michael Dieudonné, die op zijn zevenenveertigste minder van het leven begrijpt dan hij ooit heeft gedaan. Al helemaal in tijden waarin de maakbaarheid van het geluk luidkeels wordt verkondigd en ongeluk dus wel het gevolg van persoonlijk falen moet zijn.

Het gewone gelukkige leven van gewone gelukkige mensen, bestaat dat wel?

Niet in dit boek, dat ...