Wat betekent vrijheid voor een vrouw, een moeder, een dochter, een kunstenaar? En wat is de prijs van die vrijheid? In dit tweede deel van haar ‘levende autobiografie’ schrijft Deborah Levy over het leven als prille vijftiger: haar kinderen gaan het huis uit, haar moeder is stervende en haar huwelijk is voorbij. Met stilistische brille en veel gevoel voor het surrealisme van het dagelijkse bestaan beschrijft Levy hoe ze, teruggeworpen op zichzelf, haar leven opnieuw probeert vorm te geven.

‘Nu we moeders waren, waren we allemaal schaduwen van ons vroegere zelf, achtervolgd door de vrouw die we waren voor we kinderen kregen. We wisten niet goed wat we met haar aan moesten, met deze sterke, onafhankelijke jonge vrouw die ons schreeuwend en vingerwijzend achternazat terwijl we onze buggy’s voortduwden door de Engelse regen.’

Hoe leef je als vrouw, als moeder en als schrijfster in een wereld die door mannen is vormgegeven? In geestig, glashelder proza onderzoekt Deborah Levy ...