Arthur Briët (Madioen, Ned. Indië 1867-1939 Nunspeet) werd door zijn vriend, de kunstenaar Willem Witsen, ‘een curieuze jongen’ genoemd. Met een grote eigenzinnigheid volgde hij zijn eigen artistieke weg zonder zich te willen binden aan één bepaalde richting.

Op de middelbare school hield hij zich al bezig met originele, geestige tekenprojecten. Na de Academie in Antwerpen verbleef hij een paar jaar in het centrum van de kunstwereld: Parijs.

Briët vestigde zich in het kunstenaarsdorp...

Dankzij zijn grote technische kennis en het onbegrensde vakmanschap heeft de Nederlandse keramist Geert Lap (1951-2017) een oeuvre nagelaten dat wereldwijd gekoesterd wordt in menig museumcollectie en privéverzameling.

Aan de basis van dit boek ligt de fotografie van Erik en Petra Hesmerg. Jarenlang reisden zij de wereld over om de werken van Geert Lap vast te leggen en kregen daarbij exclusieve toegang tot de interieurs van privéverzamelaars. Hun namen staan in dit boek en de foto’s getu...

De naam Klaas Gubbels is synoniem aan de Koffiepot, maar ooit was dit anders. Voor 1990 was dit de Tafel. Thom Mercuur kwam in 1992 in de catalogus ‘Koffiepot – Klaas Gubbels’ tot de conclusie dat de Koffiepot de ‘centrale plaats’ heeft overgenomen. Maar de tafel is nooit ver weg. Als een geduldig toneelattribuut blijft ze soms tussen de coulissen en dan weer claimde ze even die centrale plaats op het toneel, zoals in de tentoonstelling met gelijknamige catalogus ‘Les Tables Sauva...

Willem Bastiaan Tholen (1860-1931) is tegenwoordig vooral bekend in een kleine kring van liefhebbers. Een iets groter publiek kent hem als schilder van landschappen en water. Dat hij ook sfeervolle stadsgezichten, intieme interieurs, nocturnes en ontroerende (zelf)portretten maakte, is tot nu toe onderbelicht gebleven. En dat terwijl de grote verscheidenheid van zijn schilderijen, olieverfschetsen, tekeningen, aquarellen en etsen de critici destijds al opviel: ‘Tholen durft álles aan.’

M...

A Portrait of, is de naam van een serie monografieën van Art Revisited. Veel afbeeldingen en details van schilderijen vergezeld door teksten en illustraties die er toe doen.

Na succesvolle eerdere versies is het boek geheel herzien, aangevuld en geactualiseerd. Nu met meer nadruk op wat Marius van Dokkum het "vrije werk" noemt. Zo schrijft Ruud Spruit in dit boek: "Hij creëert verhalen, vrolijke taferelen en neemt ons met een knipoog mee naar de realiteit die hij zo graag op de hak neemt."

Wolken bevinden zich in de atmosfeer op verschillende hoogten. Zij presenteren zich in uiteenlopende vormen. En altijd verleiden zij mensen tot associaties. Tot speelse gedachten waarmee de denker zich – ongeacht de duiding - aangenaam kan vermaken. Mensen kijken graag naar de altijd fluwelen, zacht uitlopende formaties en vinden die mooi.

Al in de oudheid werd lucht beschouwd als een van de vier basiselementen van al het leven. Wolken zijn een meteorologisch fenomeen. Wolken zijn zeer fijn...

‘Stadstekenaar van Rotterdam – Gerrit Groenewegen

1754-1826’ bestaat uit een monografie, hoofdstukken

over één van zijn bewaard gebleven schetsalbums en

over het door hem geschreven boek met 84 afbeeldingen

van allerlei scheepstypen. Het grootste gedeelte

van dit boek bestaat uit zo’n 85 tekeningen en

aquarellen van Gerrit Groenewegen, die afzonderlijk

worden beschreven.

Gerrit Groenewegen was in zijn jonge jaren scheepstimmerman

op één van de scheepswerven aan de

Zalmhaven; zijn ...

Fred Bervoets (1942) is een legende in

de Belgische kunstwereld en wordt op

handen gedragen door de jonge generatie

kunstenaars.

Al jarenlang maakt hij zowel muurvullende,

drukbevolkte werken als

zeer ambachtelijke prenten, waarvoor

hij een eigen techniek ontwikkelde.

Hoewel zijn spontane en gestuele

stijl misschien in de lijn ligt van het

expressionisme, het fauvisme of de

Cobra-kunst, is Bervoets bovenal een

eigenzinnige kunstenaar, die compromisloos

zijn eigen weg volgt en zijn

verbeelding...

Het zijn vaak enigszins verloren plekken en al te gewone, banale dingen, die de aandacht trekken van Gies Backes (Venlo, 1977). Een ouwe caravan, een deels overwoekerde motorboot, een rijtje afvalcontainers, een gehavend stuk vloer, een perk agaven. Door de bijzondere penseelvoering herkenbaar, maar niet fotografisch scherp geschilderd in zich enigszins terugtrekkende kleuren. Mensen lijken er net voor de komst van de schilder te zijn vertrokken. Onwillekeurig stelt de kijker er zich geen gal...