Een vrouw die een planeet wil behoeden voor het lot dat haar eigen wereld fataal werd. Een man op het spoor van een misdaad in een wereld zonder herinneringen. Een robot met een missie van levensbelang. Een echtpaar dat ermee worstelt dat een van hen steeds vijf jaar weg is en dan slechts vijf weken ouder wordt...

Gewone mensen (en robots) in 20 situaties die we ons nog (bijna) niet kunnen voorstellen. Hoe houden zij zich staande?

Stel dat je in een land woont waar alles voor je is geregeld, maar niks goed werkt? Of dat je dolgraag iets wilt doen wat verboden is? Of dat je in een toekomst leeft waarin niemand meer kan liegen? Of dat je mee mag op een bijzondere reis en je ontdekt dat een van de mensen uit het gezelschap buitenaards is, maar niemand wil je geloven? En wat zou je ervan denken als je niet mee mag op schattenjacht, terwijl jij de schatkaart hebt gevonden?

Ga mee op avontuur met Marikken, Olaf, Anne, Edwin ...

Ik gil. Ik gil het uit. Wat ze maar willen horen: alles wil ik ze vertellen. Hoe je mijn slaapkamer in kunt komen via de grote boom. En dat ik als kind heb gelogen: ik ben nooit de tunnel van de Maremoto-fontein ingegaan, maar nu zou ik hem drie keer doorkruisen voor hen. Dat ik mijn vader eens met de huishoudster heb betrapt in het theehuis. Dat mijn moeder bijna doodging toen de tweeling werd geboren. Dat ik het zag en hoorde en stiekem hoopte dat ze zou sterven, met de baby’s erbij. Dan ...

Ik hoor het geluid van een magnesialamp die knettert bij het aanslaan. Het felle licht steekt opeens in mijn ogen. Ik moet ze weer dicht knijpen, nu om het licht eruit weg te houden. Joffer legt haar riem met daaraan de zweep en haar pistool op de eettafel. Ze pakt de lamp op en komt ermee voor me staan. Zo fel belicht lijken haar ogen helemaal geen kleur te hebben.

Ze bekijkt me van top tot teen en knikt goedkeurend.

In de stadsstaat Decadentia, waar niet alles is wat het lijkt, neemt Lelie ...

De panter zette zich schrap en sprong. Vlak voor me kwam hij neer. Zijn grote ogen keken me aan alsof hij uitgehongerd was.

Ik richtte de lasers weer op zijn ogen.

Hij veerde in, spande zijn lichaam, veerde op en…

…dook op me af.

Ik liet me op de grond vallen en voelde de klauwen van het beest tegen mijn linkerarm.

Het geluid van brekend glas. De roofkat brulde. Glasscherven regenden op me neer.

Ik rolde naar het bed, kneep mijn ogen dicht en maakte me klein.

In de nabije toekomst zijn ro...

Ik herken hier alles. De geur van zwavel, bloed en pis. Het doffe gebrom in de verte en het geluid van sijpelend water langs de wanden.

De spiegelgladde, oneffen vloer met hier en daar uitgeholde stenen onder mijn voeten en de grote plassen.

Gepiep van een rat. Als ik al twijfelde over deze plaats, weet ik het nu zeker: hier ben ik ondervraagd. Hier hebben ze mijn rug kapotgeslagen.

Ik kijk naar beneden en verwacht half en half Hummeltje in mijn armen te zien.

In de stadstaat Decadentia, waar...