Het bewogen leven van Vincent van Gogh blijft een onuitputtelijke inspiratiebron. Stripmaker Barbara Stok neemt in dit verhaal de lezer mee naar de korte, intense periode die de schilder in Zuid-Frankrijk doorbrengt.

Vincent droomt ervan in Arles een kunstenaarshuis te stichten voor zichzelf en zijn artistieke vrienden. Maar door aanvallen waarin hij volledig in de war is, uitmondend in het beruchte oorincident, valt die droom in duigen. Zijn broer Theo blijft hem onvoorwaardelijk steunen.

Va...

Je faalt niet. Je doet wat je kunt, en dat is goed genoeg. Dat is wat Nathan Vos, die in 2015 zijn lieve, verstandige en heel lang best gelukkige broer David verloor aan zelfdoding, aan mannen wil meegeven. Want, zegt hij, wij mannen moeten wat minder klooien, en meer een écht leven leiden. Vaak weten we niet waar we voor staan, hoe we het beste met onszelf en anderen moeten omgaan en wat we nou eigenlijk echt willen. Meestal spelen we rollen. En dat is onhandig, zonde, en soms dus gevaarlijk.

In Nederland brengen ruim twee keer zoveel mannen als vrouwen zichzelf om het leven. Maar vrouwen zijn twee keer zo vaak depressief. Hoewel het een niet per se met het ander te maken heeft, lijkt de correlatie helder: mannen zoeken geen hulp. Als ze al weten dat ze het nodig hebben. Nathan onderzoekt waar het misging bij David én bij elf lotgenoten, onder meer door met hun weduwes te praten. Hij komt daarbij tot nieuwe, wezenlijke vragen. Zoals: weet je zeker dat je vader van je hield? Wat of wie helpt jou als je het zwaar hebt? Welke rollen speel je? En: denk je dat je faa...

Negen mannen. Allen in een verschillende levensfase, allen weg van huis, en allen proberen ze – in de buitenwijken van Praag, naast een Belgische snelweg, in een goedkoop Cypriotisch hotel – te begrijpen wat het betekent om te leven, in het hier en nu. Szalay trekt een lijn van de lente van de jeugd tot de winter van de oude dag, en brengt in Wat een man is deze verschillende levens samen om mannen te laten zien zoals ze zijn: lachwekkend en niet in staat zich goed uit te drukken, shocker...

Het fantasierijke werk van Ferdinand Bordewijk (1884-1965) behoort tot de grote Nederlandse klassiekers.

In Blokken (1931), nu voor het eerst verbeeld door illustrator en striptekenaar Viktor Hachmang (1988), leidt Bordewijk ons rond door een rechtlijnige, op efficiëntie ingerichte stadstaat. In zijn kenmerkende ‘gewapend beton’-stijl omschrijft hij de trage maar onvermijdelijke ondergang van deze stad. Een tragedie van buitengewone proporties gevat in indrukwekkende, nachtmerrieachtige ...

Dat ik heus geen reactie had verwacht, maar het ook gek vond om niet te zwaaien toen ik mijn kat onverwachts aan de buitenkant van het keukenraam zag zitten.

Cabaretier Janneke de Bijl doet pogingen. Pogingen tot efficiëntie, tot sociaal gedrag, pogingen om een goed iemand te zijn of om überhaupt iemand te zijn. Ze verdiept zich als ze geknipt wordt in de dagen van haar kapper, probeert haar bestekla op de juiste manier in te ruimen en poetst de zeepresten in haar wasbak weg met een ander ...

Terwijl haar gezin slaapt, houdt een moeder zich wakker om de nacht te overbruggen, uit angst voor een herhaling van het lot. Wat aanvankelijk niet meer is dan het doorwaken van de nacht, verandert in een dwaling door nachtelijk Amsterdam, op zoek naar een geschiedenis die ze minutieus heeft geprobeerd kwijt te raken. Hoe kun je erop vertrouwen dat het verleden zich niet in jou herhaalt en hoeveel zeggenschap heb je in het leven om je eigen keuzes te maken?

Loop je vast? Kapen de kronkels van je gedachten het stuur van je schip? Dit boek geeft kleine rituelen als houvast en wijsheden van de Britse grootouders van Tess, Margaret (100) en George (101) als kompas. Zij hebben de Grote Depressie van de jaren dertig en de Tweede Wereldoorlog overleefd, hun motto luidt: ‘In times of trouble, put the kettle on!’ Voor Tess en Pascalle is de Nederlandse vertaling daarvan ‘komt goed’. Twee kleine woorden die je moeder had kunnen zeggen. Het beteken...

We leven, merkte Joan Didion al op, in onze verhalen. We maken de werkelijkheid kloppend – of aantrekkelijk, of smeuïg, of interessant – door die in te passen in narratieven. Maar als we het hebben over narratieven, hebben we het dan niet eigenlijk over clichés en stereotypen? Film, de kunstvorm die zo dicht tegen de werkelijkheid aan schuurt, geeft ons voorbeelden om naar te leven en rollen om te spelen. We spiegelen ons aan personages, dromen weg bij happy endings, laten ons overtuige...

Het is onmogelijk om nog een roman te schrijven die draait om romantische liefde. Die conclusie trekt Vivian Gornick uit het werk en de levensloop van de schrijvers die ze bewondert. In een reeks kritische essays nadert ze haar gewaagde stelling: liefde, seksuele vervulling en het huwelijk zijn niet meer de metaforische uitdrukkingen van succes en geluk die ze vroeger waren.

Gornick biedt een krachtig inzicht in liefde in het werk van Jean Rhys, Clover Adams, Christina Stead, Willa Cather, Gr...

even krabben vertelt het verhaal van een naamloze vrouw die leeft in een wereld van kantoorpolitiek, klokkijken en emoji-appen. Ze wordt wakker, gaat naar kantoor, kijkt naar haar telefoon. Maar achter dit monotone proces schuilt iets, knaagt iets. Ze zoekt naarstig naar afleiding in de nasleep van een aanranding. Gedachten herhalen zich voortdurend, verweven zich met zintuigen en alle hedendaagse afleidingen, die Watson met geestige precisie in kaart weet te brengen. Onze verteller wordt ste...