Toen mijn telefoon ging, werd ik ruw uit een kort, uiteraard meditatief, verblijf op de bank gerukt. Ik meldde me met een stem waarin ik zoveel mogelijk verstoordheid liet doorklinken.

‘Van Kalken?’ De man klonk als een ambtenaar die dit klusje nog vóór vijf uur geregeld wilde hebben.

‘Jaha…’ mompelde ik weinig toeschietelijk.

‘U spreekt met Douma van het kerkhof ‘De Treurwilg.’

‘Oh.’ Ruim vijfentwintig jaar geleden werd mijn moeder daar begraven.

‘U heeft hier ee...

Behalve het geruis was er ook een diep, reutelend gegrom dat haar deed opschrikken. Ze opende angstig haar ogen en keek om zich heen. Dit was niet haar eigen wereld, schoot het door haar heen – tot haar schrik en diepe teleurstelling. Haar toch al aan-getaste hoeveelheid moed liep weg als water in een toilet dat doorgetrokken wordt. Een hevige slagregen geselde haar, de steenhoop en een reusachtig beerachtig wezen, veel groter dan een kodiakbeer, dat gespannen heen en weer slofte. De vacht ...

‘Tril jij ook zo?’ Haar stem klonk nu alsof ze dronken was.

Het trillen werd intenser en zijn gedachten zweefden los en zonder enig verband. Er verschenen ook weer kleuren, in een schakering die alles overtrof wat hij ooit gezien had. Hij gaf zich over aan de behoefte om te slapen, maar werd door een geluid een lucide droom ingetrokken – tenminste, zo voelde het. Het deed hem nog het meest denken aan het gezang van een leeg wijnglas, terwijl je met een natte vinger over de rand gaat. He...