Tien dagen voor zijn plotselinge overlijden in december 2021 stuurde Bernard Dewulf het manuscript van zijn nieuwe boek naar zijn uitgeverij. In dit boek, Jaargetijden, blijft hij, net als in het met de Libris Literatuur Prijs bekroonde Kleine dagen en net als in Late dagen, dicht bij huis. Opnieuw neemt Dewulf ons mee naar de intieme wereld rondom zijn eettafel, stamtafel en bureau, en geeft hij het ogenschijnlijk onopvallende de volle aandacht. De schrijver is ouder geworden, de kinderen ga...

Naar het gras is de krachtige nieuwe bundel van Bernard Dewulf, een van de karakteristiekste stemmen in de hedendaagse Nederlandstalige poëzie. Nog altijd luistert hij naar het zingen en het ontbreken. Wat valt er anders te horen of te zien? Het laatste gras gaapt en gelijk zingen de uren luider. Warm en koud, even gloeiend als ijzig.

Dewulfs toegewijde, zinnelijke blik, zijn precieze en erotiserende pen zijn intussen genoegzaam bekend. Als dichter had hij een kleine tien jaar gezwegen voor...

Tuimelingen bevat essays en beschouwingen over leven, kunst en zinnelijkheid. Wie het werk van Bernard Dewulf enigszins kent, weet dat dit de drie­eenheid is waarover hij al jaren schrijft. Maar inniger nog dan in vorige bundels zijn die drie thema’s nu vervlochten. Zoals in zijn essays over eenzaamheid, verlangen, troost, verbeelding, over stilte in de kunst, het naakt en de mannelijke blik, over de vrouw en het licht in schilderijen, over ons zoenen en over geliefde kunstenaars als Pierr...

Bernard Dewulf overleed op 23 december 2021 plotseling op eenenzestigjarige leeftijd. Bij leven verschenen ‘slechts’ drie dichtbundels van zijn hand: Waar de egel gaat (1995), Blauwziek (2006) en Naar het gras (2018). Dewulf was een zeer begenadigd observator die het leven in heldere taal vatte en naar absolute precisie streefde. Er zijn weinig dichters die zo stijlbewust en op de punt van de naald schrijven. Zijn gedichten kunnen worden gezien als een diep-tragisch en melancholisch zoeke...