Şahmaran Hamam is een gedicht geschreven in de maanden na de eerste grote lockdown van België ten gevolge van het SARS-CoV-2 virus. Het gedicht begint bij de interpretatie van een oude Perzische mythe, om vervolgens uit te wijden naar de wereldlijke zaken, de wereld die gebukt gaat onder stressvolle tijden. De auteur observeert zijn nabije omgeving en geeft een emotioneel antwoord op de hedendaagse maatschappij.

G.Z.G.Z.

“Schilderen en tekenen is een verslaving die mij als meerdere jaren in de ban heeft. Alle werken zijn reacties op het tragische en schone van de vergankelijkheid. In feite kan men elk schilderij op die manier als een Vanitas omschrijven. Als een voyeur observeer ik met penseel of houtskool de wereld rondom mij en in mij. Hoe ik mijn omgeving interpreteer. We zoeken de ziel in de ogen van een ander. Om dat op doek te krijgen, dat is de taak. Proberen dat karakter vast te leggen. Mijn schrijf...

"De lezer leert Quinten De Coene het best kennen door te kijken hoe hij zijn blik op een ander werpt. Met opengesperde ogen beschrijft hij zijn wereld en de mensen die erin leven. Toch is het duidelijk dat de blik naar buiten werpen enkel kan als je ook bij jezelf durft binnen kijken. Hiermee wordt vaak geëxperimenteerd in dit verzameld werk. Waar verwelkomd worden binnenshuis hetzelfde betekent als de deur uit gaan."

-Suzanne Grootveld

'Platwalser: verzamelde gedichten 2010 - 2022' brengt v...

"De lezer leert Quinten De Coene het best kennen door te kijken hoe hij zijn blik op een ander werpt. Met opengesperde ogen beschrijft hij zijn wereld en de mensen die erin leven. Toch is het duidelijk dat de blik naar buiten werpen enkel kan als je ook bij jezelf durft binnen kijken. Hiermee wordt vaak geëxperimenteerd in dit verzameld werk. Waar verwelkomd worden binnenshuis hetzelfde betekent als de deur uit gaan."

-Suzanne Grootveld

Met de bundel Tourniquet gaat De Coene verder met de dichtvorm die hij opnam in “De

duivelsvoetstap onder mijn kussen” de uitspraak of dit werk zou moeten worden gezien als een deel

twee, daarvan vind ik persoonlijk dat dit het huidige werk schade zou berokken. Eerder pleit ik voor

een descriptie die kan toegepast worden op de voorgaande en toekomstige werken: het oeuvre van

De Coene vloeit in elkaar als een oververzadigde penseelstreek Chinese inkt.

Quinten De Coene staat beter bekend om zijn beeldende kunst. Naast de schilderijen en tekeningen is hij echter ook een absolute liefhebber van poëzie. Dit sijpelt doorheen de jaren zijn oeuvre binnen, en de pen die tekent begint al snel ook te schrijven. De dichtbundel 'De Ontevreden Hond' omvat een verzameling gedichten die hij schreef in een periode van drie jaar toen De Coene in de stad Gent verbleef in een atelier in het centrum. De bundel vertelt zonder schroom over de feesten en de dep...

Wolkenkrabber is het laatste deel van de Covid trilogie van Quinten De Coene. Het vertelt over de neerwaartse spiraal van iemand die blijft vechten tegen een drank- en drugsverslaving. Om langs de ene kant te willen dansen met demonen, en langs de andere kant hen te willen verbannen. De Coene beschouwt Wolkenkrabber als zijn eerlijkste en meest naakte gedicht.

"Schilderen en tekenen is een verslaving die mij als meerdere jaren in de ban heeft. Alle werken zijn reacties op het tragische en schone van de vergankelijkheid. In feite kan men elk schilderij op die manier als een Vanitas omschrijven. Als een voyeur observeer ik met penseel of houtskool de wereld rondom mij en in mij. Hoe ik mijn omgeving interpreteer. We zoeken de ziel in de ogen van een ander. Om dat op doek te krijgen, dat is de taak. Proberen dat karakter vast te leggen. Mijn schrijfse...