In het slotluik van deze trilogie zoeken de hoofdpersonages verder naar hun plek tussen de eilandbewoners. Kanani helpt Damiaan en zorgt voor de dieren op zijn boerderij. Gaandeweg groeit er een hechte band tussen hen. Bij hem kan ze alles kwijt en ook hij vertelt haar wel eens over zijn twijfels.

Door de vele sterfgevallen beseft Kanani elke dag dat de tijd op Molokai beperkt is. Daarom wil ze graag met Kaipo trouwen. Hij vindt die romantische poespas overbodig. Hij ziet haar graag; dat moet...

De beelden uit mijn kinderjaren:
ik neem ze eeuwig met me mee.
De aap die op een vis wil varen,
Oostende, moeder en de zee.

De maskers in de glazen kasten,
de griezel met zijn grote kop.
Ze kruipen in mijn duurste kwasten,
ze duiken in mijn werken op.

De winkellade vol met knoppen,
de beesten die ik zo goed ken...
Ik zal het nooit kunnen verstoppen:
ze zijn een deel van wie ik ben...

In James Ensor: Mijn (on)gerijmd leven reconstrueren Caryl en Guy Didelez het leve...