Guy Didelez vindt schrijven allesbehalve saai. Hij schrijft immers vooral als hij op reis is. En omdat hij veel boeken wil schrijven, moet hij vaak op reis. Heel vaak. Naar Borneo, Nieuw-Zeeland, Vietnam, Botswana, Kazachstan, Bolivia, Peru, Indonesië, Kenia, China, Nepal... Dan rolt hij van het ene avontuur in het andere. En tijdens de periodes onderweg voelt hij de inspiratie borrelen en schrijft hij. In het vliegtuig, in de trein, in de bus, in de taxi... Steeds zit hij met een schriftje ...

De beelden uit mijn kinderjaren:
ik neem ze eeuwig met me mee.
De aap die op een vis wil varen,
Oostende, moeder en de zee.

De maskers in de glazen kasten,
de griezel met zijn grote kop.
Ze kruipen in mijn duurste kwasten,
ze duiken in mijn werken op.

De winkellade vol met knoppen,
de beesten die ik zo goed ken...
Ik zal het nooit kunnen verstoppen:
ze zijn een deel van wie ik ben...

In James Ensor: Mijn (on)gerijmd leven reconstrueren Caryl en Guy Didelez het leve...