Gedachten mozaïek

“Gedachten Mozaïek” is in 1994 verschenen in het Roemeens. Het boek, geschreven door Alexander Freiberg (Roemenië, 1939) is een speelse en kleurrijke mozaïek-achtige combinatie van korte verhaaltjes, grapjes, aforismen en fabels met dialogen tussen dieren, soms een beetje in de pedagogische richting, maar altijd met een stralende humor.

“Een grote vis en een kleine vis kunnen heel goede vrienden zijn. Maar alleen tot het moment dat zij honger krijgen. Of beter gezegd, totdat de grote vis honger krijgt.”

“Door langere tijd naast iemand te lopen zullen de stappen op elkaar beginnen te lijken, of je wilt of niet. Dus, anders gezegd, ze beginnen te lijken op die van degene met de kleinste stappen of op die van degene die mank is.”

“Het enige nadeel voor een stier is, dat hij de aria van de toreador niet kan zingen. Misschien zijn er nog andere nadelen, maar deze zijn ons niet bekend.”

“Geef je ogen niet cadeau aan een ander, want je zult dan niet meer kunnen zien wat hij ermee doet.”

“Wat kan er tragischer zijn dan het verlies van het geheugen?!

Wat kan er prachtiger zijn dan soms te kunnen vergeten?!”

“Voor de haan is het ei van de kip het duidelijke bewijs van zijn genialiteit.”