Hels en hemels

‘Ken U zelf!’? Wat bezielt ons? Wie of wat heerst in onze binnenkamer?: Eros

als verpersoonlijking van de hartstocht, de overgave, het zinnelijke genot,

de roes? Of Psyché als belichaming van de ziel, het beschouwelijke, het

rationeel-schone?

In de roman ‘Hels en Hemels’ biedt schrijver Henk Swart tegenstrijdige

antwoorden op deze vragen door de lezer onder te dompelen in een

turbulente, gewelddadige tijd, de 16de en 17de eeuw. We leven mee met drie

hoofdpersonen die op de drempel van de volwassenheid wandelen en

wankelen tussen Eros en Psyché. Zijn het helden of antihelden?

In de eerste twee delen volgen we de coming-of-age van een jonge

16e-eeuwse schilder, Jan Swart van Groningen. We trekken met hem mee

door het Europa van toen, waar hij als schuchtere jongeling zich bezeert aan

gewelddadige, godsdienstige doordraverij. In deel drie ontmoeten we een

jonge Spaanse edelman die door een vrouwenaffaire zijn eer en reputatie

verliest en zich van zijn familie moet rehabiliteren door dienst te nemen in

het leger van Alva. Ten slotte belanden wij in deel vier (een thriller), in een

Sappemeers lusthof, Welgelegen waar de hoofdzonden hoogtij vieren, maar

waar uiteindelijk Eros’ gouden pijl van liefde overwint.

Deze roman, vol hemelse erotiek en helse seks, vol geloofswaanzin en

ideologische verblinding, vol machtswellust en zelfzucht, vol genegenheid

en naastenliefde, vol verdraagzaamheid en empathie, vol geschiedenis

en kunst, houdt ons een spiegel voor. De vier verhalen roepen ons op te

kiezen tegen het leugenachtige, tegen het lelijke, tegen het onwaarachtige,

voor het ware, het goede en het schone, voor mede-menselijkheid. Zoals een

Gronings gezegde luidt: ‘Aander luu binnen ook luu’ (Andere mensen zijn ook mensen).