Uit de schaduw naar het andere licht

Niels Landstra groeide op in Noord-Brabant. Hij woonde onder andere in Breda, Bussum en Amersfoort, en verbleef een korte periode in Zuid-Frankrijk. Uiteindelijk emigreerde hij voor enige jaren naar Hongarije. Eenmaal terug op Brabantse bodem, debuteerde hij met een kortverhaal in Meander (2004). Daarop volgden tientallen publicaties in diverse literaire tijdschriften, zowel in Nederland als in Vlaanderen. In 2012 verscheen zijn eerste dichtbundel Waterval bij uitgeverij Oorsprong. Vijf gepubliceerde dichtbundels later legde de dichter de contouren vast van zijn debuutroman Monddood die in 2022 door U2pi werd uitgegeven.

De opmaat naar het schrijven van zijn zesde bundel was het aanschouwen van de in brons gegoten Eva in een museumzaal. In Uit de schaduw naar het andere licht opent hij een poëtische wereld waarin schaduw en licht elkaar afwisselen. Ze staan symbool voor boete en schuld, voor verlatingsangst, list en bedrog. Met hier en daar een vleugje ironie zingt de dichter de woorden los van de taal en voorbij het woord dringt het beeld zich haast tastbaar op. De zondeval in het gedicht Eva, de schaduw van het kwaad die over het paradijs valt, wordt aangeraakt door het andere licht. Van wat is maar nimmer in het heden slijt.