Zeven hoofdzonden (en een paar deugden)

In de huidige geseculariseerde samenleving kan de theologie op steeds minder belangstelling rekenen en wordt haar nog maar weinig maatschappelijk belang toegekend. Ten onrechte, zo toont deze bundel essays aan. Onderzoekers en docenten van de Faculteit der Theologie van de Radboud Universiteit presenteren naar aanleiding van hun eeuwfeest (1923-2023) op toegankelijke wijze een aantal theologische inzichten over zowel de menselijke gebrokenheden als de grootsheid van de mens. Met de hoofdzonden en een paar deugden als leidraad, worden de grenzen, de horizonten en de dubbelzinnigheden van het menselijk bestaan lichtvoetig gethematiseerd.

De bundel combineert Bijbelwetenschappelijke, kerkhistorische, systematische en praktisch-theologische perspectieven om individuele uitdagingen en maatschappelijke discussies aan de orde te stellen. De zeven hoofdzonden geven stof tot nadenken over wat in individuele levens en in de samenleving fout kan lopen. De klassieke lijst van hoogmoed (superbia), hebzucht (avaritia), afgunst (invidia), lust (luxuria), gulzigheid (gula), woede (ira) en traagheid (acedia) spelen ons immers nog steeds parten. Met deugden gaan we meestal minder actief aan de slag, maar ze geven inspiratie om kritisch om ons heen te kijken: liefde (caritas), rechtvaardigheid (iustitia) en billijkheid (aequitas). De bijdragen putten regelmatig uit het rijke verleden van de Nijmeegse Faculteit der Theologie. Uiteraard niet om te suggereren dat haar benadering een bijzondere voedingsbodem voor ondeugendheden is, maar om recht te doen aan de feestelijke aanleiding voor de bundel. De bundel sluit met enkele kunsthistorische beschouwingen over de afbeeldingen die de bijdragen stijlvol illustreren.