Het cultureel 'gemeen'

Cultuur is de basis van de samenleving. Alles is cultuur: hoe

we zingeven aan ons leven, hoe we met elkaar omgaan, hoe

we aan politiek doen, hoe we handeldrijven, hoe we met het

milieu omgaan. Daarom moet cultuur door iedereen vrij

gedeeld en gemaakt kunnen worden. Cultuur is immers oorspronkelijk

een collectief goed. Ze neemt een derde ruimte in

tussen markt en overheid die we ‘commons’ of in het Nederlands

‘gemeen’ noemen. Deze gemeenschappelijke grond

wordt al decennia bezet door marktpartijen die er winst uit

willen halen, of overheden die er politieke munt uitslaan. Daardoor

verliest cultuur haar sociale dynamiek en haar vermogen

om zin te geven aan het leven van nieuwe generaties, of om

telkens opnieuw betekenis te genereren in de uitwisseling met

andere culturen.

In Het cultureel ‘gemeen’ pleit Pascal Gielen voor een politiek

van vertrouwen die mensen autonoom hun eigen cultuur laat

ontwikkelen en beheren. Want als cultuur geen gemene grond

meer heeft, wordt het mensen onmogelijk gemaakt om zichzelf

en de wereld te duiden.