Een negentiende-eeuws getuigenis tegen de slavenhandel
In een tijdperk waarin het Britse Rijk zijn macht uitbreidde over verre continenten en de morele verantwoording daarvan zelden ter discussie stond, schreef Robert Michael Ballantyne een roman die opvalt door zijn openlijke veroordeling van de slavenhandel in Oost-Afrika. Zwart Ivoor (1873) is een avonturenverhaal, maar tegelijkertijd een krachtige getuigenis tegen een systeem van mensonterende uitbuiting.
Ballantyne, vooral bekend als schrijver van avonturenromans, doorbreekt hier de grenzen van het genre. Zijn beschrijvingen van slaventransporten, geweld en morele conflicten zijn even levendig als ontluisterend. Door de ogen van jonge westerse hoofdpersonen wordt de lezer geconfronteerd met een wereld waarin vrijheid geen vanzelfsprekend recht is – en waarin winstbejag en religieuze rechtvaardiging hand in hand gaan.
Hoewel het verhaal geworteld is in de victoriaanse moraal en het koloniale wereldbeeld van zijn tijd, biedt Zwart Ivoor een ongebruikelijk kritische blik op de morele prijs van het imperium. Deze vertaling laat hedendaagse lezers kennismaken met een vergeten roman die meer is dan fictie: een historische spiegel, en een aanklacht die nog altijd resoneert.