Hart voor Glas

'Hart voor Glas' is het succesverhaal van Bert Haanstra’s film 'Glas', waarmee hij als eerste Nederlander een Oscar won. In 1957 wordt de cineast benaderd door de N.V. Koninklijke Nederlandsche Glasfabrieken Leerdam en Schiedam om een bedrijfsfilm te maken. De 41-jarige cineast heeft dan al enige bekendheid gekregen door zijn succesvolle documentaires 'Spiegel van Holland', die in 1951 op het filmfestival van Cannes een Gouden Palm won, en '...en de zee was niet meer' uit 1955. Toen Haanstra de beide glasfabrieken bezocht om zich te oriënteren op zijn opdracht, zag hij direct dat er meer uit te halen was dan alleen een bedrijfsfilm. Hij vroeg de directie van de glasfabrieken toestemming om, tegelijk aan zijn filmopdracht, een vrije kleurenfilm te mogen maken. Zijn verzoek werd gehonoreerd.

'Hart voor Glas' neemt u mee terug naar het jaar 1957 en beschrijft tot maart 1963 in chronologische volgorde het succesverhaal van 'Glas', Haanstra’s (film)activiteiten en enkele bijzondere gebeurtenissen in deze periode. Bijzonder in dit boek zijn de niet eerder gepubliceerde filmprijzen, oorkondes, documenten en foto’s afkomstig uit de collectie van het Eye Filmmuseum, het Archive Short Film Festival Oberhausen en andere (privé)archieven.

Ronald van de Vate (1951) was meteorologisch specialist bij het KNMI in De Bilt. In 2006 begon hij zijn eigen meteorologisch adviesbureau AMO-meteo.

Hij schreef in 2016 zijn eerste boek 'In het voetspoor van Bert Haanstra', een wandelgids met 9 wandelingen waarvan de volgorde kan worden gezien als een levenstijdlijn van een van Nederlands grootste filmregisseurs.

In 2018 kwam zijn tweede boek uit: 'De zomerse Fanfare van 1958' over Bert Haanstra’s filmklassieker 'Fanfare', die met 2,6 miljoen bezoekers nog steeds de op een na meest bezochte Nederlandse speelfilm ‘aller tijden’ is.