Drie Vertellingen door Gustave Flaubert

Flaubert werd geboren als zoon van de chirurg Achille Cléophas en zijn vrouw Anne Justines. Hoewel hij op school weinig uitvoerde, hield hij zich al vanaf zijn elfde bezig met literatuur. Flaubert verliet Rouen in 1840 om in Parijs rechten te gaan studeren. Het Epilepsie-Museum in Kehl-Kork (Duitsland) rekent hem tot de lijst vermaarde lijders aan deze ziekte.

Omdat hij van het buitenleven hield en in Parijs niet kon aarden, reisde hij tegen het eind van het jaar 1840 af naar de Pyreneeën en Corsica. Na zijn terugkeer in Parijs deed hij niets anders dan zijn tijd verspillen aan sombere dromen. In 1846 besloot hij in Croisset, een gehucht vlakbij Rouen, een huis te bouwen voor zijn moeder, die alleen was achtergebleven in Rouen, nadat zijn vader en zijn zus Caroline waren overleden. Het was voor hem ook een reden om Parijs te kunnen verlaten en zijn rechtenstudie op te geven. Het huis in Croisset bleef zijn woonplaats voor de rest van zijn leven.

Zijn belangrijkste werk:

1857 - Madame Bovary

1862 - Salammbô

1869 - L'Éducation sentimentale

1874 - La Tentation de Saint Antoine

1877 - Trois contes

1881 - Bouvard et Pécuchet (postuum uitgegeven)

1911 - Dictionnaire des idées reçues (postuum uitgegeven)