Een zere voet. Een recept. Een pil. Zo begon het.
Dit is het ware verhaal van een vrouw die langzaam, bijna onmerkbaar, in de greep raakt van oxycodon. Wat bedoeld was als tijdelijke verlichting, werd een dagelijks houvast – en daarna een verslaving die haar leven begon over te nemen. De apotheek leverde zonder vragen. De huisarts schreef door. Niemand die ingreep.
In stilte gleed ze af. De schaamte groeide, de eenzaamheid ook. Tot het niet langer ging en ze zichzelf liet opnemen in een afkickkliniek. Daar, tussen onbekenden die haar meer begrepen dan ze kon bevatten, begon een langzaam, moeizaam herstel.
Een eerlijke en rauwe autobiografie over medische nalatigheid, zelfbedrog, onzichtbare pijn en de kracht van verbinding.